‘ಅಲ್ಲಿ ಮನೆಮನೆಯಲ್ಲಿ’ ಮದ್ಯಾಹ್ನದ ಮಂಪರಿನಲ್ಲೊಂದು ಲಹರಿ ಪ್ರೇಮಾ ಟಿ ಎಂ ಆರ್ ಅವರಿಂದ
‘ಅಲ್ಲಿ ಮನೆಮನೆಯಲ್ಲಿ’ ಮದ್ಯಾಹ್ನದ ಮಂಪರಿನಲ್ಲೊಂದು ಲಹರಿ ಪ್ರೇಮಾ ಟಿ ಎಂ ಆರ್ ಅವರಿಂದ
ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ಬದುಕೇ ಹಾಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಿದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟೋದಿಲ್ಲ.. ಅಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟಿದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟೋದಿಲ್ಲಿ… ಬರೀ ಕಂಡವರೆದುರಿಗೆ ಶೋಕಿ ಮಾಡಿದ್ದೇ ಬಂತು.
ಸಾವಿಲ್ಲದ ಶರಣರು ಮಾಲಿಕೆ-‘ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ವಿಶಿಷ್ಟ ವಿದ್ವಾಂಸ, ಕವಿ, ಪ್ರೊ. ಎಲ್ ಬಸವರಾಜು’ಡಾ.ಶಶಿಕಾಂತ್ ಪಟ್ಟಣ ರಾಮದುರ್ಗ
ಸಾವಿಲ್ಲದ ಶರಣರು ಮಾಲಿಕೆ-‘ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ವಿಶಿಷ್ಟ ವಿದ್ವಾಂಸ, ಕವಿ, ಪ್ರೊ. ಎಲ್ ಬಸವರಾಜು’ಡಾ.ಶಶಿಕಾಂತ್ ಪಟ್ಟಣ ರಾಮದುರ್ಗ
ಜಾತ್ಯತೀತತೆಯ ಬದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಕನ್ನಡದ ಶ್ರೀಮಂತ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸುವ ಮತ್ತು ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುವ ಸಮರ್ಪಣೆಯಿಂದ ಅವರ ವಿಧಾನವು ನಿರೂಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
‘ಹೃದಯ ಕವಾಟದೊಳಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮುದ್ರೆ ಒತ್ತಿದ ನಲ್ಲನಿಗೆ..’ಹೀಗೊಂದು ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ-ಅರುಣಾ ನರೇಂದ್ರ
‘ಹೃದಯ ಕವಾಟದೊಳಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮುದ್ರೆ ಒತ್ತಿದ ನಲ್ಲನಿಗೆ..’ಹೀಗೊಂದು ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ-ಅರುಣಾ ನರೇಂದ್ರ
ನೀ ಬರುವಿ ಎಂಬ ಭಾವ ಮನದಲಿ ಹೊಳೆದು ಶುರುವಾಗಿದೆ ಎದೆಯ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ನವಿಲುಗಳ ಕುಣಿತ!.
ಐದನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ವಿಶೇಷ
ಐದನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ವಿಶೇಷ
ಪ್ರೇಮಪತ್ರ
ಕೆ.ಜೆ.ಪೂರ್ಣಿಮಾ
ಐದನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ವಿಶೇಷ
ಐದನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ವಿಶೇಷ
ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ
ಸುಧಾ ಹಡಿನಬಾಳ
ನನ್ನೆದೆಯ ವೀಣೆಯ
ಶೃತಿಗೊಳಿಸುವೆಯಾ??
ಐದನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ವಿಶೇಷ
ಐದನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ವಿಶೇಷ
ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ
ರಮ್ಯ ಹೆಚ್. ಆರ್
ಮನಸಿನ ಮುಖ್ಯ ಅತಿಥಿಗೆ
ಐದನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ವಿಶೇಷ
ಐದನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ವಿಶೇಷ
ಮೊದಲ ಕವಿತೆ
ಮಾಳೇಟಿರ ಸೀತಮ್ಮ ವಿವೇಕ್
ಮೊದಮೊದಲ ಕವನ ರಚನೆ
ಮತ್ತು ಸಂದರ್ಭ
ನನ್ನ ಮೊದಮೊದಲ ಕವನ ರಚನೆ, ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಡಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೊರಬಂದಿತ್ತು
ಸಂಗಾತಿ ಪತ್ರಿಕೆಯಹಿರಿಯ ಲೇಖಕಿ, ಕವಯತ್ರಿ,ಕಥೆಗಾರ್ತಿ,ಅಂಕಣಗಾರ್ತಿ ಪ್ರೇಮಾ ಟಿ ಎಂ ಆರ್ ಅವರು ಕಾರವಾರ ತಾಲೂಕಿನ ಎಂಟೆನೇ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನದ ಸರ್ವಾದ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಯಾಗಿದ್ದಾರೆ
ಸಂಗಾತಿ ಪತ್ರಿಕೆಯಹಿರಿಯ ಲೇಖಕಿ, ಕವಯತ್ರಿ,ಕಥೆಗಾರ್ತಿ,ಅಂಕಣಗಾರ್ತಿ ಪ್ರೇಮಾ ಟಿ ಎಂ ಆರ್ ಅವರು ಕಾರವಾರ ತಾಲೂಕಿನ ಎಂಟೆನೇ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನದ ಸರ್ವಾದ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಯಾಗಿದ್ದಾರೆ
ನನ್ನ ಮೊದಲ ಕವಿತೆ
ಶೋಭಾ ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ್
ಆತ್ಮಸಖ
ಮುಖವನ್ನು ನೋಡದೆ ಮಾತನ್ನು ಆಡದೆ 25 ವರ್ಷಗಳು ಅದು ಹೇಗೆ ಕಳೆದು ಹೋಯಿತೆಂದು ನೆನೆದಾಗ ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಹೊರತು ನನಗೇನೂ ನನದೇನೂ ಉಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ ನೋವಿನ ವಿನಹ.
‘ಕಾಡುತಿದೆ ದಕ್ಷೀಣಕ್ಕೂ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಯಾಕೀಷ್ಟು ಅಂತರ…?’ವಿಶೇಷ ಲೇಖನ ರಮೇಶ ಸಿ ಬನ್ನಿಕೊಪ್ಪ
‘ಕಾಡುತಿದೆ ದಕ್ಷೀಣಕ್ಕೂ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಯಾಕೀಷ್ಟು ಅಂತರ…?’ವಿಶೇಷ ಲೇಖನ ರಮೇಶ ಸಿ ಬನ್ನಿಕೊಪ್ಪ
ಯಾವುದೋ ಮುಲಾಜುಗಳಿಗೆ ಕಟಿಬಿದ್ದು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಪೂರಕವಲ್ಲದವರನ್ನು ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಆರಿಸಿ, ನಮ್ಮ ಕಾಲಿಗೆ ನಾವೇ ಕಲ್ಲು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.
ಹೀಗಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಉತ್ತುಂಗ ಬಯಸುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ..?