‘ಭಕ್ತಾದಿಗಳೇ, ನೀವೆಲ್ಲರೂ ಭಯಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡಂಥ ಈ ವಿಶೇಷ ಪೂಜೆಯು ಸಂಪನ್ನವಾಗಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದಿರಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ಮಹಾ ಧಾರ್ಮಿಕವಿಧಿಯನ್ನು ನೀವೆಲ್ಲ ಯಾಕೆ ಆಚರಿಸಬೇಕು? ಇದನ್ನು ನಡೆಸುವುದರಿಂದ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಯಾವ ಯಾವ ರೂಪದ ಮನೋಭೀಷ್ಟಗಳು ನೆರವೇರುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಅರ್ಥವಾಗುವಂತೆ ವಿವರಿಸುವುದು ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ!’ ಎಂದ ಗುರೂಜಿಯವರು ಒಮ್ಮೆ ನೆಟ್ಟಗೆ ದೃಢವಾಗಿ ಕುಳಿತು ತಮ್ಮ ಮಾತನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು.

ಕಾವ್ಯಯಾನ ನೋವುಗಳೆ ಲಾಲಿ ಶಾಲಿನಿ ಆರ್. ನನ್ನ ನೋವುಗಳೇನನ್ನೊಳಗೆ ಲಾಲಿ ಹಾಡುತ್ತಿವೆಸ್ತಬ್ಧವಾಗಿ ಮಿಡುಕದೆಮೌನದಾಲಾಪನೆಗೆಕಾರುಣ್ಯವಿರಿಸಿಅರಿವಿಲ್ಲದಾ ತಾರುಮಾರಿನಸಂತೆಯೊಳಗೆ ಭಿಕರಿಯಾಗದಂತೆಮೋಸ ಮಾಡದಂತೆಅವುಡುಗಚ್ಚಿ ಕುಳಿತಿವೆಚಳಿಮಳೆಗೆ ರಮಿಸಿಬಯಲ ಸಿಡಿಲಿಗೆಬಸವಳಿದ ನಂಟಿಗೆನನ್ನೊಳಗೆ ಲಾಲಿ ಹಾಡುತಿವೆ, ನನಸಾಗದ ಕನಸಕ್ಯಾನ್ವಸ್ಸಿಗೆ ಹಸಿರಬಣ್ಣ ಹುಡುಕುತಚಿಗುರಿನ ಆಸರೆಯಲಿಮುಳ್ಳು ಕೊನೆ ನಗುತನಾಳಿನ ಜಾವಕೆಕರಿಮೋಡ ಕಾನನದತುಂಬ ಹುಸಿ ಮಳೆತುಂಬಿದಂತೆ ನೋವುತುಟಿಯಂಚಿನ ಕೊನೆಗೆಹುಸಿ ನಗೆಯನಿರಿಸಿನನ್ನೊಳಗೆ ಲಾಲಿ ಹಾಡುತಿವೆ, ನೋವಿನ ಭಾರಹೊತ್ತ ಮನಕೆಬತ್ತಲಾಗುವಿಕೆಯಭಯವಿಲ್ಲ ಶಬ್ಧವಿಲ್ಲತಪ್ತ ಮನದಲಿಮೌನವೇ ಬೆಲ್ಲಶಬ್ಧವೊಡೆದರೆನಿಶಬ್ಧಕೆ ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲಮೌನದ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲಿಸಿಂಗಾರಗೊಂಡ ಮಾತುಗಳಮದುವೆ ದಿಬ್ಬಣಮಮತೆಯಲಿ ಕನಲಿನೋವು ಮೈದಡವಿನನ್ನೊಳಗೆ ಲಾಲಿ ಹಾಡುತಿವೆ… ****************

ಹೃದಯ ಬಡಿತ ಜಡವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನಯ ಆಲಿಂಗನವಿಲ್ಲದೆ ಚಕೋರಿ
ರೋಗಿ ವೈದ್ಯನಿಗಾಗಿ ಪರಿತಪಿಸುವಂತೆ ನಿನಗಾಗಿ ಪರಿತಪಿಸುತಿರುವೆ

ಬಾಲ್ಯವೆಂದರೆ ಹಾಗೆ
ಬರಿ ಸಂತಸದ ಚಣಗಳೆ
ನಮ್ಮವರು ಅಗಲಿದಾಗ

ಮೌನವಾದರೂ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಪಿಸುಮಾತಿಗೆ ಒಲವು ಕಿವಿಯಾಗುತ್ತದೆ
ತಣ್ಣನೆಯ ಹಿಮದ ಹಣೆ ಬೆವರುವಾಗ ಸುನಾಮಿಯಾಗುತ್ತದೆ

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವ ಪರಿಚಿತರು , ಗೆಳೆಯರಿಗೆ
ಕುಳಿತಲ್ಲಿಂದಲೇ ಕಣ್ಣೊಡೆದು, ಕೈ ಬೀಸಿ
ಮೂಗಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ನಗೆ ಉಕ್ಕಿಸಿ ಸಾಗು ಹಾಕುತ್ತೇನೆ ; ನಿನ್ನೊಡನೆ
ಉತ್ಸಾಹದಿ ಮಾತಿಗಿಳಿದ ನಾನು