ಯಾಕೆ ಈ ಮೌನ
ಯಾಕೆ ಈ ಮೌನ, ಅರಿವೆನೇ ಭಾವ !
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ನಾನು ! ನನ್ನೊಳಗೆ ನೀನು !
ಗಜಲ್
ತುತ್ತು ಕೂಳಿಗೂ ಪರದಾಡುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ
ಬೇತಾಳದಂತೆ ಬೆನ್ನುಹತ್ತಿದೆಯಲ್ಲ|
ಮುಳ್ಳುಕಂಟಿಯಲಿ ಸಾವಿನ ಸೋಪಾನವ
ತುಳಿಯುತ್ತಿದೆ ಈ ಬಾಲೆ||
ಅಮ್ಮ
ಧರಣಿಯೊಳಗೆ
ವರವುನೀನು
ಮೆರೆದುಮೆರೆದುಸ್ಮರಿಸುವೆ
ಶಿರವಬಾಗಿ
ಗಜಲ್
ಈ ದೇಹಕೆ ಅವಳೇ ಉಸಿರೆಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೆ
ಒಲವ ರಸಪಾಕ ಉಣಿಸಿದರೂ ಪ್ರೀತಿಸಲಿಲ್ಲ ಅವಳು
ಚೆಂಬೆಳಗಿನ ಪೇಯ
ಬೆರಳುಗಳು ತವಕಿಸುವ ಅಧರದ
ಅಬ್ಬರಕೆ ಮೆಲ್ಲನೇ ಸೋಕಿಸುತ
ಜೋಗುಳ ಹಾಡಿದಂತೆ ಗುಟುಕಿಸುತ
ನಾನು ನಿನ್ನ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ನೀನಲ್ಲಿ ಕುದಿಯವ ಸಾರಿಗೆ ಉಪ್ಪುಹಾಕಿ , ಕುದಿಬಿಂದುವಿನತ್ತ ದೃಷ್ಟಿ ನೆಟ್ಟಿರುವೆ
ಗಜಲ್
ಗಾಯವಿನ್ನೂ ಹಾಗೇ ಇದೆ ಮತ್ತೇಕೆ ಬರೆ ಎಳೆವೆ
ದಯೆ ತೋರುವ ಒಲುಮೆಯನ್ನೇ ಮರೆಯುತ್ತಿರುವೆಯಾ ದೇವಾ
ಸಾವಿನ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ
ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮದ್ದುಗಳಿಗಾಗಿ
ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಗಾದಿಗಳಿಗಾಗಿ
ಬೇಕೆನಿಸಿದೆ ಏಕಾಂತ
ಮಾತಾಗಿ ಪ್ರಕಟವಾಗದ ಭಾವಗಳು
ಅಜ್ಞಾತವಾಗಿ ಮೌನದಲ್ಲಿರ ಬಯಸಿವೆ
ರಾಧೆ.
ಹಗುರಾದಮೇಲೆ ನೆಲದುಳಿದ
ಕೆಸರ ತೋರಿ ಮರೆಯಾಯಿತು