ಸಾಯುವ ಮುನ್ನ ನೆನಪಾಗುತಿದೆ
ಬಂಧು ಬಳಗದವರ ನೆನಪೆಲ್ಲಾ
ಎಷ್ಟೋ ದಿನದಂತೆ ಅನಿಸುತಿದೆ
ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಿ

ನೆನಪಾಗುತಿದೆ ತಂದೆ ತಾಯಿ
ತಾಯಿ ಮಡಿಲಿನೊಳ ಹುಡುಗಾಟತನ
ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ ಸಂಸಾರದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಲಿ
ಹೋದ ವಯಸ್ಸು ಮುವತ್ತರಿಂದ ಎಪ್ಪತ್ತು

ಆವರಿಸುತಿದೆ ಈಗ ನನಗೆ
ನಮ್ಮವರನು ಎಂದೂ ಕಾಣದ ಭೀತಿ
ಬಂದ ಕೊನೇ ಕ್ಷಣಕೆ
ಕಣ್ಗಳೂ ಒದ್ದೆಯಾಗುತಿದೆ ಈಗ
ಪ್ರಮೋದ ಜೋಶಿ

ಅದೊಂದು ಸಲ ವಿನೋದಕ್ಕನಿಗೆ ನೆಂಟಸ್ತಿಕೆ ಕುದುರಿ ಮದುವೆ ನಡೆಯಿತು. ಮಾಮಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮ. ಮನೆ ತುಂಬಾ ಜನ, ಗೌಜಿ ಗಮ್ಮತ್ತು. ಗಂಡನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ವಿನೋದಕ್ಕನ ಜೊತೆ ಪೂರ್ಣಿಮಾಳನ್ನು ಕಳಿಸಿದರು. ಬಾವ ಪೂರ್ಣಿಮಾಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಒಂದು ಅಂಗಿಯನ್ನು ಕೊಡಿಸಿದರು. ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳು ಆ ಆಂಗಿ ಪೂರ್ಣಿಮಾಳಿಗೆ ವಿನೋದಕ್ಕನ ಮನೆಯವರ ಉಪಚಾರವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

“ನೆನಪಿನಂಗಳ”ಶಾಲಿನಿ ಕೆಮ್ಮಣ್ಣು ಅವರ ಸಣ್ಣಕಥೆ

ಕೆಂಡವಾಗುತ್ತಿದೆ ಧರೆಯೊಡಲು
ಮರ ಕಡಿದರೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ನೆರಳು
ಮಳೆಗಾಗಿ ದೇವರ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವ ಬದಲು

ಅಮು ಭಾವಜೀವಿ ಮುಸ್ಟೂರು