“ಪುಸ್ತಕ ಎಂಬ ಆತ್ಮಸಖ”ವೀಣಾ ಹೇಮಂತ್ ಗೌಡ ಪಾಟೀಲ್” ಅವರ ಲೇಖನ

ಒಂದನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗ ಅ. ನ ಕೃಷ್ಣರಾಯರು ಬರೆದ ಕಣ್ಣೀರು ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಓದಿದ್ದೆ. ಕೌಟುಂಬಿಕ ಕಾದಂಬರಿಯಾಗಿದ್ದ ಕಣ್ಣೀರು ಕಾದಂಬರಿಯ ಕಥೆ ಇಂದಿಗೂ ನನ್ನ ಮನಃಪಟಲದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅಚ್ಚೊತ್ತಿದೆ. ಮುಂದೆ ಎಂ.ಕೆ.ಇಂದಿರಾ ಅವರ ಚಿದ್ವಿಲಾಸ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಮೂರನೇ ತರಗತಿಯ ಸುಮಾರಿಗೆ ಓದಿದ್ದೆ.

ಪ್ರೇಮಾ ಅವಿನಾಶ ಕವಿತೆ-ಚಿಗುರು ಚಿವುಟಿದಂತೆ….!

ಹನಮಂತ ಸೋಮನಕಟ್ಟಿ-ಇದು ಬಾಲ್ಯದ ಆಟ

ಚಿನ್ನಿ ದಾಂಡಿಗೆ
ದಾಂಡಿಗನು ಇರಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ
ಬೆಂಡು ಎತ್ತುವ ಶೂರನು
ಸಾಕಿತ್ತು ಸೋಲಿಸಲು

“ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮ, ಅರಿವು” ಸಾಕ್ಷಿ ಶ್ರೀಕಾಂತ ತಿಕೋಟಿಕರ.

ಎಲ್ಲಿ ಲೋಪವಾಗುತ್ತಿದೆ, ಮೊದಲು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಟಿ. ವಿ, ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಈಗ ಹಾಗಲ್ಲ!! ಎಲ್ಲರ ಕೈಯಲ್ಲೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮೋಬೈಲ್ ಅದರಲ್ಲಿ ಸರಾಗವಾಗಿ ಬರುವ ಅಸಹ್ಯ ವಿಡಿಯೋ, ರೀಲ್ಸಗಳು

ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲ ಲೇಖನ-ಜಯಲಕ್ಷ್ಮಿ ಕೆ,

ಯಾವ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಇಂದಿನ ಕೆಲಸ -ಕಾರ್ಯಗಳು ಸಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಅದರಂತೆ ನಡೆವವನಿಗೆ ಸಮಯವನ್ನು ಸರಿದೂಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಕಷ್ಟ ಎನಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಓದುವ ಗೀಳು ವಿಶೇಷ ಲೇಖನ-ಸುಜಾತಾ ರವೀಶ್

ಆಗೆಲ್ಲ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು ಪೇಪರ್ನಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು ಅದರೊಳಗಿನ ಅರ್ದಂಬರ್ಧ ಕಥೆ ಓದಿ ಮುಕ್ತಾಯ ಹೇಗಿರಬಹುದಿತ್ತು ಎಂದು ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೂ ಉಂಟು. ಪದಬಂಧ ಗಳಿದ್ದರೆ ಮೊದಲು ಅವುಗಳನ್ನು ಭರ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು .

ಎಚ್.ಮಂಜುಳಾ ಹರಿಹರ-ತಂಪೆರೆದು ಕಾಯೋ…ತಂದೆ…!!

ಬಸಿರು ಬಾಣಂತಿಯರು ಹಸಿ ಹಸುಳೆಗಳ,
ಕುಡಿ ಕುಡಿಯಂದದ ಮಕ್ಕಳ; ಬಳಲಿಕೆ
ಹಾಸಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಮೇಲೇಳಲಾಗದವರ ಕನವರಿಕೆ..