ರಾಧಾಮಣಿ ಎಮ್ ಕೋಲಾರ ಅವರ ಕವಿತೆ-ವನಸಿರಿ ನಮ್ಮಯ ಐಸಿರಿ
ನದಿಕಾಲುವೆ ಕೊಳ ಸಾಗರಕೆ
ಬಿಟ್ಟುಕೊಳೆ ನೀರ ವಿಷ ನೊರೆ ಅದಕೆ
ಜಲಚರಗಳ ಉಸಿರ ಕಟ್ಟಿಸಿ

ಶಾಲಿನಿ ಕೆಮ್ಮಣ್ಣು ಅವರ ಕವಿತೆ-ನೀ ಕೊಂಚ ಸರಿಯಬಾರದೇಕೆ?

ಎಷ್ಟೋ ಫಲಿಸಿದೆ ಇನ್ನೆಷ್ಟೋ ಒಲಿದಿದೆ
ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಕೈತಪ್ಪಿದೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ದೊರಕಿದೆ
ಏಳು ಬೀಳಿದೆ ಸುಸ್ತು ಸಮಾಧಾನವಿದೆ

ಕುಸುಮಾ. ಜಿ ಭಟ್ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಶಶಿಯೊಲಿದವಳು!

ಸಾವಿರ ಸಖಿಯರ
ಮಿರುಗು ಚಿತ್ತಾರ ನೃತ್ಯ
ಗುಣಗಾನದ ದೇದೀಪ್ಯ ಮಾನ

ಡಾ ಅನ್ನಪೂರ್ಣ ಹಿರೇಮಠ ಅವರ ಗಜಲ್

ಸ್ಪರ್ಶಸುಖದಿ ಹರ್ಷಗೊಳಿಸಿ ಸ್ವರ್ಗ ತೋರಿಸಿ ಬರಸೆಳೆದು ಮುದ್ದಾಡಿದೆ
ಎದೆ ಬನದಲ್ಲಿ ಹಸಿರಾದ ಪರಿಣಯಗಳ ಕಿತ್ತೆಸೆ ಎಂದರೆ ಹೇಗಾದೀತು?

ಶೃತಿ ರುದ್ರಾಗ್ನಿ ಅವರ ಹೆಸರಿರದ ಎರಡು ಕವಿತೆಗಳು

ಒಲವಿನ
ಜನನಕ್ಕೆ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ
ಪ್ರೀತಿ
ಶ್ವಾಸ
ಕೊಟ್ಟ
ಶಿವ ನೀನಲ್ಲವೇ…

‘ಒಕ್ಕಲಿಗ ಮುದ್ದಣ್ಣ’ ಲೇಖನ-ನಂರುಶಿ ಕಡೂರು

೧೨ ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿದ್ದ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಣಗಳಾದ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಕ್ಷತ್ರಿಯ, ವೈಶ್ಯ, ಶೂದ್ರ. ಇವರಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ಪಂಕ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವವರನ್ನು ಸಮೀಕರಿಸಿ ಅವರಿಗಿಂತ ನಾನು ಎಷ್ಟು ಬಲಹೀನನು ಎಂಬುದನ್ನು ವಚನಕಾರರಾದ ಒಕ್ಕಲಿಗ ಮುದ್ದಣ್ಣನವರು ಚಿಕ್ಕದಾದರೂ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಟ್ಟುವಂತೆ ನೇರವಾಗಿಯೇ ನುಡಿದಿದ್ದಾರೆ.

ಡಾ. ಮೀನಾಕ್ಷಿ ಪಾಟೀಲ್ ಅವರ ಕವಿತೆ- ಮಳೆಯಾಟ
ಒಮ್ಮೆ ನೆಲದ ಕಡೆಗೆ ಸುರಿಯುವ
ಮಗದೊಮ್ಮೆ ಜಲದ ಕಡೆಗೆ ಜಾರುವ
ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಸರಿ
ನೆಲ ಜಲಧಿಗೆ