ಒಬ್ಬ ಯುವ ಸಾಹಿತಿಯಾದವನು ತನಗನಿಸಿದನ್ನು, ತನಗೆ ದಕ್ಕಿದ ಅನುಭವವನ್ನು ಕೇವಲ ಗೀಚುತ್ತ ಕೂಡುವುದು ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ..! ಆತನಿಗೊಂದಿಷ್ಟು ಓದುವ ಹಂಬಲವಿರಬೇಕು, ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಪರಿಸರದ ಅರಿವಿರಬೇಕು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಇರಬೇಕು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಆಗುಹೋಗುಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪಂದಿಯಾಗಿರಬೇಕು, ಯಾವ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸಮಾಜಿಕ ಬದ್ಧತೆ ಇರುತ್ತದೆಯೋ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಒಬ್ಬ ಉತ್ತಮ ಬರಹಗಾರನಾಗಬಲ್ಲ ಎಂಬ ಅರಿವಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಬರೆದ ಬರಹಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಬರುತ್ತದೆ.
ಒಲವ ಧಾರೆ.
ರಮೇಶ ಸಿ ಬನ್ನಿಕೊಪ್ಪ
ಹಸಿವೆಂಬ ತಹತಹಿಕೆಯೂ :
ಬದುಕೆಂಬ ಸೊಗಸು..

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಇಂದಿರಾ ಮೋಟೆಬೆನ್ನೂರ.

ಅದೇನು ಇಲ್ಲಿ ಇದು ಯಾವ
ಅನಿಲ?
ಇಲ್ಲೇಕೆ ಈ ವಿಕಿರಣ
ಇದು ಯಾವ ಧಾತುವಿನ ಚರಣ
ಕಾವ್ಯ ಯಾನ
ಡಾ.ಡೋ.ನಾ.ವೆಂಕಟೇಶ

ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರದ
ಪರಿಭಾಷೆಯ ಮೀರಿ
ಆತ್ಮದ ಗುಣವ
ಅರಿತು
ಗಟ್ಟಿಕೊಂಡ
ಗೆಳೆತನ
ಹೇಳದೆ ಕೇಳದೆ
ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಸುಧಾ ಪಾಟೀಲ ಕವಿತೆ
ಕಾದು ಕುಳಿತಿಹೆನು

ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಯಾರಾದರೂ ಹರಳು ಉರಿದಂತೆ ಮಾತನಾಡುವರು ಎಂದರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ನೋವು ಕಾಡುತ್ತದೆ, ಮಾತಿನ ಮೂಲಕ ಹೊರ ಹೊಮ್ಮುವ ನೋವು ಕೇಳುಗನಿಗೆ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ಎನ್ನಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅವರು ಕೇವಲ ಜೋಕರನಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.ಕೆಳುವವರ ಹಾಸ್ಯದ ವಸ್ತುವಾಗುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು ಅವರ ಮಾತಲ್ಲಿರುವ ನೋವು ಯಾರಿಗೂ ತಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ.
ಲೇಖನ
ಭಾರತಿ ಅಶೋಕ್
ಜೀವನಪ್ರೀತಿ

ಅಣ್ಣನಲ್ಲ ತಮ್ಮನಲ್ಲ ಮಾತಿಗೆ
ಆದರೂ ಆಡುವರು ಮಾತು ಪ್ರೀತಿಗೆ
ಅಕ್ಕನಲ್ಲ ತಂಗಿಯಲ್ಲ ಅಕ್ಕರೆಗೆ
ಆದರೂ ನೀಡುವರು ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸಿವೆಗೆ……
ಕಾವ್ಯಸಂಗಾತಿ
ನಾಗರಾಜ ಬಿ.ನಾಯ್ಕ
‘ಕಾದು ಕುಳಿತವರು’

ಅಜ್ಜ ಇವ್ನನ್ನ ನೋಡಿದ್ ತಕ್ಷಣವೇ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಏನಾಯ್ತೋ ಮೂರ್ತಿ?, ಅಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಅಜ್ಜ, ಅಜ್ಜ ಅಂತ ಅರ್ಚುಕೊಳ್ತ ಬಂದು, ಒಂದೇ ಸಲ ಸುಮ್ನಾದೆ, ಏನಾತೋ ನಿನಿಗೆ? ಯಾರಿಗಾದ್ರೂ ಏನಾರ ಆತೇನೋ? ಮಾತಾಡೋ, ಹೇಳೋ ಜಲ್ದಿ? ಏನಾತು? ನನಿಗೆ ತಡಿಯಕ್ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ, ಮನಸ್ಸಿನ್ಯಾಗೆ ಏನೋ ಒಂದು ತರ ಆಗ್ತೈತೆ, ಅಂತ ಬಿಕ್ಕುತ್ತ ಅಜ್ಜ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನ ಹಿಡುಕೊಂಡು ಗುಂಜಾಡ್ತಾ ಗೋಗರೆಯುತ್ತಿತ್ತು.
ಧೂಳು ತುಂಬಿದ ಕಥೆ ನಂರುಶಿ ಕಡೂರು ಅವರ ಹೊಸ ಕಥೆ