ಮೌನವಾದರೂ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಪಿಸುಮಾತಿಗೆ ಒಲವು ಕಿವಿಯಾಗುತ್ತದೆ
ತಣ್ಣನೆಯ ಹಿಮದ ಹಣೆ ಬೆವರುವಾಗ ಸುನಾಮಿಯಾಗುತ್ತದೆ

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವ ಪರಿಚಿತರು , ಗೆಳೆಯರಿಗೆ
ಕುಳಿತಲ್ಲಿಂದಲೇ ಕಣ್ಣೊಡೆದು, ಕೈ ಬೀಸಿ
ಮೂಗಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ನಗೆ ಉಕ್ಕಿಸಿ ಸಾಗು ಹಾಕುತ್ತೇನೆ ; ನಿನ್ನೊಡನೆ
ಉತ್ಸಾಹದಿ ಮಾತಿಗಿಳಿದ ನಾನು

ಶಾಲಿನಿ ಕೆಮ್ಮಣ್ಣು ಹೊಸ ಕವಿತೆ

ಮಮತಾ ಶಂಕರ್ ಕವಿತೆ
ಮಾತು-ಮೌನ

ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಯುವ ಕವಯಿತ್ರಿಯರಾದ ಸ್ಮಿತಾಭಟ್ ಮತ್ತು ರೇಖಾಭಟ್ ಅವರು ಪ್ರತಿವಾರ ಸಂಗಾತಿಗಾಗಿ ಗಜಲ್ ಜುಗಲ್ ಬಂದಿ ಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಿದ್ದಾರೆ

ದಾನದೊಡನೆ ಸಿಗುವ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ದಾನಕೊಟ್ಟವರ ಯೋಗ್ಯತೆ ಅಳೆಯಲು ಮಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸುವ ಮಂದಿಯೇ ಈಗ ಹೆಚ್ಚು. ಹೇಗೋ ಬಂದು ಸೇರಿಬಿಟ್ಟ ತಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗದ ದಾನದ ವಸ್ತುವನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ಮತ್ತೊಂದು ನೆಪ ಮಾಡಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ದಾಟಿಸುವುದು ಈಗಿನವರ ಚಾಣಾಕ್ಷತನ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ನಾವು ‘ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ದಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಹಿತ್ತಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಮೊಳಹಾಕುವುದು’