Category: ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಮಮತೆಯೂಡಿ ಸಂಭ್ರಮಿಪ ಮನಸು ಅಕ್ಷಯ ಪಾತ್ರೆಯಂತೆ
ದಮನಿಸದೆ ಹೀನಗುಣ ಆಂತರ್ಯವ ತೊಳೆಯುವೆ ಹೇಗೆ

ಕಾಯವು ಕಾದ ಹೆಂಚಾಗಿ ಬವಣೆಯ ಕೂಸು ಕಣಿವೆಯ ಆಳಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಲು
ಬಿಡುವಿನ ಹಾಸ್ಯಕೆ ಗರಿಕೆಯು ಕಿವಿಯಾಗಿ ನಗೆಯ ಕೂಟವೇ ರಂಗಕೆ ನೆಗೆಯಿತು

ಇದ್ದದ್ದನ್ನು ಲಯ ಮಾಡಲು ಬಾರದು ಇಲ್ಲದನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು  ಆಗದು
 ಸೃಷ್ಟಿಯು ಇಲ್ಲ  , ಲಯವೂ ಇಲ್ಲ
ಅದೇ ಮುರಿದು ಕಟ್ಟುವ (  ಕಾರ್ಯ )ದೃಷ್ಟಿ

ಹೆಚ್ಚಾದ ಉಸಿರಾಟ,
ಎದೆ ಬಡಿತದ ಸದ್ದನ್ನಾದರು
ಕೇಳಿಸಿಕೊ..

ನಿನಗಾಗಿ ಒಲವಿನ ಮಳೆ
ನಿತ್ಯ ಸುರಿಸಿದರೇನು?
ಕಪ್ಪಾದ ಕಾರ್ಮೋಡಗಳೇ
ಬಾಳಿಗೆ ಜೊತೆಗಾದವೇನು?

ಪ್ರೀತಿ ಇರುವ ತನಕ
ಚಂದಿರನ ಕಾಂತಿಗೆ
ಸಾಗರದ ಸೆಳವಿಗೆ ಮುಪ್ಪಿಲ್ಲ
ಜಗವಿರುವತನಕ

ಗರಬಡಿದ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ವರವಾಗಿ ಬಂದಿರಲು ನಿಶ್ಚಿoತೆಯಿಂದ ಸಾಗುತ್ತಿರುವೆ
ನಡೆದು ಬಂದ ಹಾದಿಯ ಸೊಗಸ ಅಲ್ಲಗಳೆದು ಜೀವದುಸಿರ ಕೊಚ್ಚುವೆಯೇಕೆ