Category: ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಕಾವ್ಯಸಂಗಾತಿ

ಗಜಲ್

ಉಷಾಜ್ಯೋತಿ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಇರುಳುಗಣ್ಣಿಗೊಂದು ಕವಿತೆ….!!

ದೇವರಾಜ್ ಹುಣಸಿಕಟ್ಟಿ

ಕಾಡ ಮೂಲೆಮೂಲೆಯಲ್ಲೂ
ಆತುಕೂತು
ಮೋಹಿಸಿದೆವು.
ಮೋಹಮಸೆಯುವ ಲಲ್ಲೆಗರೆದೆವು.
ಕದ್ದುಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ
ಜೀರುಂಡೆಗಳದ್ದು
ಈಗ ಅದೇ ರಾಗ ಅದೇ ಹಾಡು
 
 
ಅವನ ಹೊಂದಲಾಗದೇ
ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಾ ಅತ್ತೆ,
‘ಆಗಬಾರದಿತ್ತೇ ನಾವಿಬ್ಬರೂ
ಜೊತೆಜೊತೆ’
ನನ್ನ ಮುಂಗುರುಳ ನೇವರಿಸಿ
ಅವನೆಂದ, “ಆಗಿದ್ದರೆ ಜೊತೆ
ಇದೂ ಕೂಡಾ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು
ಹಳಸಿದ ಕಥೆ,
ಅದೇ ಸಂತಾನಗಾಥೆ,
 
 
 
ಚುಟುಕ ಬರೆಯಲು
ಹೊರಟೆ
ಕುಟುಕುವ ಅವನ ಕವಿತೆಯ
ನೆನಪಾಗಿ
ಪಟಾಕಿ ಹಾರಿಸಿ
ಹೊರಬಂದೆ.
ಈಗಂತೂ ಅವನು ಚಟಾಕಿ
ಹಾರಿಸುವುದರಲ್ಲೇ ಮಗ್ನ.
 
 
 
ಅಂದು ಅವನ ಎದೆಗೂದಲಲ್ಲಿ
ಬೆರಳಾಡಿಸುತ್ತಾ
ನಾನೆಂದೆ” ನಿಜವೇನೋ ಈ ರೀತಿ?
ಮತ್ತದರ ಪರಿಮಳದ ರೀತಿ?
 
ಇಂದು ತುರುಬಿಗೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು
ಅವನೆಂದ” ಬೇಕಿತ್ತೇ ನಿನಗೆ ಈ ಪ್ರೀತಿ?
ಬದುಕಗೊಡದ, ಸಾಯಬಿಡದ
ಉಸಿರಗಟ್ಪಿಸೋ ರೀತಿ?
ಬಿಟ್ಟು ನಡಿ ನನ್ನ ಏತಿ ಪ್ರೇತಿ?

ನಾಗರೇಖಾ ಗಾಂವಕರ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲು

ಡಾ ದಾನಮ್ಮ ಝಳಕಿ

ನೋಟ ಬೆರೆಯಲು ಎದೆಗೆ ಹತ್ತಿರ ಬಂದೆಯಲ್ಲ ನೀನು
ಮಾಟ ಮಾಡಿ ಒಲವ ಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂದೆಯಲ್ಲ ನೀನು

ಪ್ರಣಯ ಪೂಜೆಗೆ ಮೌನವ ಮಂತ್ರವಾಗಿಸುತ ಉಲಿದೆ
ಮೂಕ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಮಾತು ಕಲಿಸುತ ನಲಿದೆಯಲ್ಲ ನೀನು

ಮಂದಹಾಸದಿ ಮೊಗವರಳಿಸಿ ತುಂಟನಗೆಯ ಬೀರಿದೆ
ಶೋಕ ನೀಗಿಸಿ ಮನಕೆ ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡಿದೆಯಲ್ಲ ನೀನು

ಮುದದಿ ನುಡಿಯಲು ಬಿರಿದಿವೆ ಮಮತೆಯ ಮಲ್ಲಿಗೆ
ಎದೆಗೂಡಲಿ ಅನುರಾಗದೀಪ ಬೆಳಗಿದೆಯಲ್ಲ ನೀನು

ಉಷೆಯ ಬಾಳಲಿ ಭಾವ ಬೆಸುಗೆಯಾಗಿ ಬಂದೆ ಇಂದು
ಅಭಯ ನೀಡುತ ಪ್ರೀತಿ ತೋರುತ ನಡೆದೆಯ

ಕಾವ್ಯಸಂಗಾತಿ

ಆಗದು

ಎಂ.ಆರ್. ಅನಸೂಯ

ತರಹೀ ಗಜಲ್ : ನಯನ. ಜಿ. ಎಸ್ ಅವರ ಊಲಾ ಮಿಸ್ರಾ”

ಅವರಿವರನ್ನು ಜರೆಯುತ್ತಾ ನಾಳೆಗಳ ಭವ್ಯ ಸಾರವನ್ನು ಹಿಂಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ಅಗಮ್ಯವನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾ ಈ ಕ್ಷಣದ ನಲಿವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ

ಅಲಕ್ಷಿಸುತ ಮುನ್ನಡೆಯಬೇಕು ಅನ್ಯರ ದೋಷಗಳನ್ನು ನಾವಿಲ್ಲಿ
ಅರಿವಿರದ ವ್ಯಾಜ್ಯಗಳ ಕಟಕಟೆಯಲ್ಲಿರಿಸಿ ಕಾಲವನ್ನು ವ್ಯಯಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ

ಅಂತರವನ್ನು ಬಯಸಿದವರ ಮನದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮೀಯತೆಗೆಲ್ಲಿರುವುದು ಸ್ಥಾನ
ಎಳೆದು ಮುಚ್ಚಿದ ಕದದ ಬಳಿ ಕುಳಿತು ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ

ಪ್ರಬುದ್ಧ ಮನದಲ್ಲಷ್ಟೇ ನಡೆಯುವುದು ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯಿಂದ ನಿದಿಧ್ಯಾಸನ
ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಯ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆಯಲ್ಲಿ ತಪಿಸುತ ಚಿತ್ತಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯವನ್ನು ಸುಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ

ಉಡಿಯೊಳಗೆ ಇರಿಸಿದ ಇಂಗಳವದು ದಹಿಸದಿರುವುದೇ ಒಳಗೊಳಗೆ
ಹುಚ್ಚು ಮನಸ್ಸಿನ ಹೊಯ್ದಾಟದಲ್ಲಿ ‘ವಿಜಯ’ವನ್ನು ವರ್ಜಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ವಿಜಯಪ್ರಕಾಶ್. ಕೆ