Category: ಕಾವ್ಯಯಾನ
ಕಾವ್ಯಯಾನ
ಶೃಂಗಾರ ಸತ್ಯ !
ಉನ್ಮಾದಲಿ ಲೊಚಗುಟ್ಟುವ ಹಲ್ಲಿ ಮನ ಬೆಂಕಿ ಸಂಕಟ ವಾಸದ ಆಲಯ ಉದರ ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುವ ಅಂಕುಶಾತ್ಮ
ಬಹು ಕಾಫಿಯಾ ಗಜಲ್
ಮರೆಯಾದ ಪ್ರೇಮವು ಜಿನುಗುವುದು ನೀ ಬಳಿಯಿದ್ದರೆ ಮೋಹನ ಸತ್ತುಹೋದ ಭಾವವು ಉಸಿರಾಡುವುದು ನೀ ಬಳಿಯಿದ್ದರೆ ಮೋಹನ
ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಸೆರಗಿನ ಮೇಲೆ
ಅವಳ ಕೂಗಿನ ಏರಿಳಿತ ಮೌನದ ಸಂಕೇತ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ
ನಿನ್ನದೆ
ಮನುಕುಲದ ಪಾಪದ ಜಲದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತಿರುವ ಈ ಪೃಥ್ವಿಯನು ಮೇಲೆತ್ತಲು ನೀನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ವರಾಹ ಅವತಾರವೆತ್ತಿ ರಕ್ಷಿಸು ಪ್ರಭುವೇ…. !
ಕಾವ್ಯಯಾನ
ಎಲ್ಲವೂ ಇದ್ದೂ ಇರದಂತೆ ಇರದದ್ದು ಎದೆಯೊತ್ತಿದಂತೆ ಒಡಲೊಳಗೆ ಜ್ವಾಲೆಯುರಿದು
ಕಾವ್ಯಯಾನ-ಗಜಲ್
ಜೀರುಂಡೆಗಳ ಗುನುಗುವಿಕೆಯ ಮೆಲು ದನಿಯ ಸಂಭಾಷಣೆಯ ಹಿತದೂಟ ಭಾವಗಳು ಮೇಳೈಸಿ ನವ್ಯತನವು ಮೂಡುತಿರಲು ವಧುವಾದಳು ವಸುಧೆ !