ಗಜಲ್

ಅದೆಷ್ಟೋ ಹೂಗಳ ಬೀದಿಬದಿಯಲಿ ಜನಿಸಿ ಅಲ್ಲೇ ಉಸಿರು ಚೆಲ್ಲುತ್ತವೆ ಹೂತಿಟ್ಟರು ನೆನಪುಗಳೇ ಹೀಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಲಾಗದು

ಗಜಲ್

ಜಗದ ಮುಖಗಳು ಹೆದರಿ ರಂಗಿನ ಮುಖವಾಡದಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತಿವೆ ಮಿಡಿ ಹಾವುಗಳು ಪೊರೆ ಕಳಚಿ ಚುರುಕಾಗಿವೆ ಬದುಕಲೆಲ್ಲಿ ಓಡುವೆ

ನನ್ನ ಕವನ

ಪ್ರಖರವಾದ ಬಿಸಿಲ ಕುಡಿದು ಮಸೂರ ಉಗುಳಿದ ಕಿರಣದಂತೆ ಅಂತರಂಗದ ಮೌನ ಮುರಿದು

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಗರಿಕೆಯ ಕುಡಿಯಂತೆ ಆಶೆಗಳು ಬೆಳೆಯುವುದು ಉದ್ದುದ್ದ ಆಶೆಗಳ ಹಂಗು ಬಾಳಿಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯೇ ಹೊರತು ಮಹಾತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯಿಂದಲ್ಲ

ಗಜಲ್

ಬೆವರು ಹರಿಸಿ ದುಡಿದ ಅನ್ನದಲಿ ಬದುಕುವ ಛಲ ತುಂಬಿದೆ | ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಮೆರೆಸಿದ ಅಪ್ಪನಲಿ ಮುಗಿಲಿನತ್ತ ಕನಸುಗಳು ಸಖಿ…

ನಾಮ

ನಾನು ಸಹಜ ನೀನು ಸಹಜ ಇರಲೆ ಇಲ್ಲ ಬೆಡಗು

ಭಾವ ಒಡಲು..

ಶಾಂತ ಕಡಲು ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿದ ಭಾವ ಒಡಲು..

ಸಾವಿನ-ಅರಮನೆ

ಈಗರ್ಥವಾಗುತಿದೆ ಇದೇನಾ ಅದು…! ನಿದಿರೆಯಲೊಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಬೆದರಿಸಿ ಸ್ಖಲಿಸುವ, ಕೊರೆಯುವ ಏಕಾಂತದ ಚಳಿಯಲಿ ನಡುಗಿಸುವ,

ಮಾನವರಾಗೋಣ

ಕಾವ್ಯಯಾನ ಮಾನವರಾಗೋಣ ಲೀಲಾ ಅ, ರಾಜಪೂತ ನಾನು ಹಿಂದೂ ಎನ್ನುವ ಅಭಿಮಾನ ನನಗೆನೀನು ಮುಸ್ಲಿಂ ಎನ್ನುವ ಹೆಮ್ಮೆ ನಿನಗೆ ಆದರೆ…

ರವಿ ಬುವಿಯೆದುರು ಮುಂಗಾರಮ್ಮ – ಭಾಗ 2

ರವಿ ಬುವಿ ಎಂಬ ಎರಡೇ ಬಿಂದುಗಳ ಸಂಧಿಸುವ ರೇಖೆಯಾಗುವ ಕನಸು ಪ್ರಣಯ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ.