ಕದಿಯಬಹುದು
ತನುವು ಬೆತ್ತಲೆ
ಮನವು ಚಿತ್ಕಳೆ
ಪ್ರಾಣ ಜ್ಯೋತಿ
ಮಹಾಕಳೆ
ಆತ್ಮ ಸಾಂಗತ್ಯ
ಮೌನದ ಹಿಂದಿರುವ ಮಾತು
ಭಾವ ಸಂಕೀರ್ಣತೆಯ ಆಳ
ಮಮಕಾರ
ದೂರ ಸರಿದವರ ಸಮ್ಮಾನ
ಬಯಸುವುದೆ
ಮಮಕಾರದ ಜಾಯಮಾನ
ಬೆಳಕು ಹೊಳೆಯಿತು
ಅವಳ ಬಳಿ ಬಂದೆ
ಮಾತಾಡಿ ಸಂತೈಸಿ ತಲೆನೇವರಿಸಿ ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಳು
ಧರೆಯ ಮಳೆ
ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತ
ಸುರಿಯುತ್ತ ನದಿಗಳ ಸೇರಿ
ತೀರಗಳನ್ನು ಕೋಚ್ಚುತ್ತಿದೆ
ಶೃಂಗಾರ ಸತ್ಯ !
ಉನ್ಮಾದಲಿ ಲೊಚಗುಟ್ಟುವ ಹಲ್ಲಿ ಮನ
ಬೆಂಕಿ ಸಂಕಟ ವಾಸದ ಆಲಯ ಉದರ
ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುವ ಅಂಕುಶಾತ್ಮ
ಬಹು ಕಾಫಿಯಾ ಗಜಲ್
ಮರೆಯಾದ ಪ್ರೇಮವು ಜಿನುಗುವುದು ನೀ ಬಳಿಯಿದ್ದರೆ ಮೋಹನ
ಸತ್ತುಹೋದ ಭಾವವು ಉಸಿರಾಡುವುದು ನೀ ಬಳಿಯಿದ್ದರೆ ಮೋಹನ
ಕಾಗದದ ದೋಣಿ
ನೆನಪಿದೆಯ ಗೆಳೆಯ
ಕಾಗದದ ದೋಣಿ
ವಿದಾಯ
ಕೊರಡ ಕೊನರಿಸಿ,ಹೂ,ಹಣ್ಣು ತುಂಬಿದ
ಸಮ್ರದ್ಧಗಿಡವಾಗಿಸಿ..ಒಳ ಹೊರಗ,
ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಸೆರಗಿನ ಮೇಲೆ
ಅವಳ ಕೂಗಿನ ಏರಿಳಿತ
ಮೌನದ ಸಂಕೇತ
ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ