Category: ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಮಳಲ ರಾಶಿಯ ತೀರದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಕಾಲನ 
ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಗುರುತು 
ಅಳಲ ಮರೆಸಿ ಬಾಳಿನ ಬಟ್ಟಲಿಗೆ ಹರುಷ 
ಸುರಿದೆಯಾ ನೀನು

ಒಮ್ಮೆ ನರ್ತಕಿಯಂತೆ,
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಪ್ಸರೆಯಂತೆ,
ಭಾವಮಾತ್ರ,
ನಿಗೂಢದಂತೆ..!

ಎದೆ ನೆಲದಿ ಹೂತಿಟ್ಟು
ಪ್ರೀತಿಯಾ ಬರದಲ್ಲೆ
ಬದುಕಿ ಸತ್ತವರು.

ಬನ್ನಿ ಬಂಗಾರವಾಗದೇ…
ಈ ಕರಗಳಿಗೆ……..!!??

ಕೊನೆಗೆ
ಈಗ ಬರಿ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ…
ಇದೆ ಬದುಕಿನ ಅಲ್ಬಂ…

ಸ್ವೇಚ್ಛಾಚಾರಿಯಂತೆ ವರ್ತಿಸುವ,
ಪದೇಪದೇ ಬಣ್ಣ ಬದಲಿಸುವ
ಸಮಯ ಸಾಧಿಸುವ ಜನತೆಗೆ ತಿರುಗೇಟೇ ?

…ಕನ್ನಡಿಯಂಗೆ  ದಿಟವು ಈ ತೆಳು-ತಿಳಿ-ತಾರುಣ್ಯದ-ನೀರು
…ಅದರಲ್ಲಿ ಈಗ ಕಂಡೆ ಇದೀಗ ಬಿದ್ ಒಂದ್ಹನಿ ನಿನ್ಕಣ್ಣೀರು
…ಓಹ್, ನೆನಪಾಗಿರಬೇಕು ಅಮ್ಮಾವ್ರಿಗೆ, ಅಮ್ಮ ತಂಗೀರು