ಬದುಕು
ಬಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕ ಗೀರುಗಳೂ
ನೀರು ತುಂಬಿ ಕೀವು ಒಸರಿ
ಅಸಹ್ಯ ವ್ರಣಗಳಾಗುತ್ತವೆ…!
*ಜೀವ–ಭಾವ
ಪ್ರಶ್ನೆಗುತ್ತರ ಇಲ್ಲ,
ತರ್ಕ ಸಾಧ್ಯವೆ ಇಲ್ಲ,
ಜೀವ-ಭಾವದ ನಂಟು
ಅಷ್ಟುಸಾಕು.,,,,,!
ಮಜಲು
ಹಲವು ಮೈಲುಗಳು
ದಣಿವನ್ನರಿಯದೇ ಸಾಗುತ್ತಿರಲು,
ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕದಾಯಿತು ಮನ,
ಕೀಟಗಳ ಪಿಸುಮಾತನಾಲಿಸಿ,
ಲಕ್ಕಪ್ಪನ ಹಳ್ಳ
ಗದ್ದೆಯ ಮಧ್ಯೆ ಬೇವಿನ ಮರದಡಿ
ಚೌಡವ್ವನಾಶ್ರಯ ದನಕರು ಕಾವಲು
ದೇವತೆ ಕರು ಹಾಕಿದೊಡೆ ಮೀಸಲು
ಗಿಣ್ಣ ತುಪ್ಪದ ನೈವೇದ್ಯವವಳಿಗೆ ತಾಯಿಗೆ
ಮುಳ್ಳೇ ನೀ ಇರಿಯದಿರು
ಚಿಂತೆಯಲಿ ನಿದ್ದೆ ಕೊರೆಯುತಿಹರು ನ್ಯಾಯ ದೇವತೆಯ ವಂಶಸ್ಥರು
ಅಳಿದ ಕನಸುಗಳು ಜೋಗುಳ ಹಾಡುತಿವೆ ಮುಳ್ಳೇ ನೀ ಇರಿಯದಿರು
ವಿಪರ್ಯಾಸ
ಸಂಬಂಧಗಳ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ಒದ್ದಾಡುವ
ಮಮತೆ ಆಸರೆಗಾಗಿ ಹುಡುಕಾಡುವ ಜನಗಳ ನಡುವೆ
ದೇಹಗಳ ಬಿಸಿರಕ್ತ ಬಗೆಯಲು ಬಾಯಾರುತ
ಹದ್ದಿನಂತೆ ಕಾಯುವ ಮಂದಿ
ಗಜಲ್
ನೆಲ ನುಂಗಿದ ಬೇರುಗಳನು ನೀರು ನುಂಗಿರಬಹುದೇ
ವಾಸ್ತವ ಅರಿಯಲು ದಡಕ್ಕೆ ಕರೆತರಬಹುದು ಜನಗಳು
ಗಜಲ್
ಆಳ ನಿಲುಕದ ಆಂತರ್ಯ ಗಂಭೀರ ಮಂದಾರವದನ
ಎದುರಿನ ಮೊಗದಲಿ ನಗು ತರಿಸಿ ಒಲವು ಮೂಡಿತು
ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಯುವ ಕವಯಿತ್ರಿಯರಾದ ಸ್ಮಿತಾಭಟ್ ಮತ್ತು ರೇಖಾಭಟ್ ಅವರು ಪ್ರತಿವಾರ ಸಂಗಾತಿಗಾಗಿ ಗಜಲ್ ಜುಗಲ್ ಬಂದಿ ಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಿದ್ದಾರೆ
ಗಜಲ್
ರಾತ್ರಿ ಮುರುಟಿ ಗಿಡದಿಂದ ಬಿದ್ದ ಸುಮ ಗೊಬ್ಬರವಾಗಿ ಅರಳಿ
ಮೊಗ್ಗಾಗಿ ಕೊಂಬೆಯಲಿ ಕೊನರಿ ಹೂವಾಗೋ ನಾಳೆಗೂ ಕಾದಿದೆ