ವಾಂಛಲ್ಯ
ಉತ್ಕಟದ ವಾಂಛಲ್ಯವು
ತಾಳಮೇಳವಿಲ್ಲದೆ,ಏರುತ್ತಿದೆ
ಕದಿರಲ್ಲಿ ಬಿಂಬ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸಿ
ಧಾವಂತದಲಿ ಧಾವಿಸಿದೆ…!!
ನಿನ್ನೊಡನಾಟ
ಕವಿತೆ ನಿನ್ನೊಡನಾಟ ರೇಷ್ಮಾ ಕಂದಕೂರ ಅದೇಕೋ ನಿನ್ನದೇ ಧ್ಯಾನಹಗಲಿರುಳಿನ ಪರಿವೆಯಿಲ್ಲದೇಹಪಹಪಿಸಿದೆ ನಿನ್ನೊಡನಾಟಕೆಸಜ್ಜಾಗಿದೆ ಇಂದು ನಾಳೆಗಳ ಮೋಹಿಸಿ. ಹಂಬಲಕೆ ಮೀರಿದ ಮೇರೆಸಡಗರಕೆ ಕರಾವಳಿಸರಿದ ಘಳಿಗೆ ಶೂನ್ಯತೆಯ ಬಡಿವಾರತಳಮಳಕೆ ಆಕ್ರಂದನ ಭುಗಿಲೆದ್ದಿದೆ. ನೆಪಥ್ಯಕೆ ಸರಿದರೆಅಪಥ್ಯದ ಗಂಟುಸತ್ಯಾಸತ್ಯದ ಬ್ರಹ್ಮಗಂಟುಕಳವಳಕಾರಿ ಉಂಟು. ಮುಗುಳು ನಗೆಯ ಚೆಲುವುವಿಸ್ಮಯ ಲೋಕದ ತಾಣಭ್ರಮೆಗೂ ವಾಸಾತವಕೂ ತಾಕಲಾಟಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ ಒಡನಾಟದ ಹರವು.
ಒಲವ ತಾತ್ಸಾರ
ಜ್ಯೋತಿ ಉರಿಯುತಿರುವಾಗ
ಉದಾಸೀನತೆಯ ಎಣ್ಣೆ ಸುರಿದರೆ
ಒಲವದೀಪ್ತಿ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುವುದೆ.?
ಬಿಗುಮಾನ
ಇನ್ನೆನು ಸುರಿಯಲಿದೆ
ಸ್ವಾತಿ ಮಳೆ
ನಿಶ್ಯಬ್ದವ ಸೀಳಿ
ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಯುವ ಕವಯಿತ್ರಿಯರಾದ ಸ್ಮಿತಾಭಟ್ ಮತ್ತು ರೇಖಾಭಟ್ ಅವರು ಪ್ರತಿವಾರ ಸಂಗಾತಿಗಾಗಿ ಗಜಲ್ ಜುಗಲ್ ಬಂದಿ ಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಿದ್ದಾರೆ
ಬದುಕು
ಬಿಚ್ಚಿಡಲು ನೆನಪಿನ ಬುತ್ತಿ
ಸವಿಯುವೆ ಸಿಹಿಯ ಸಂತೃಪ್ತಿ
ಕಾಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆ
ನನಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿ
ಕಾಡುತ್ತವೆ
ಕನ್ಯತ್ವಪೊರೆ ಕಳಿಚಿದಾಗ..
ದೇವರ ನೆನೆದು ಕಾಲಕಳೆಯುತ
ಹಲುಬುವ ಕ್ಷಣ ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ
ನರಕಯಾತನೆಗೊಂದು ಹಬ್ಬ….
ಕವಿತೆ ಹೀಗಿರಬೇಕು
ಧರೆತುಂಬಿ ಹರಿವ ಝರಿ ತೊರೆ
ಹಳ್ಳಗಳಂತೆ ಕಣ್ಮನ ಸೆಳೆದು
ವಿಹಂಗಮ ನೋಟ ಸೃಷ್ಟಿಸುವ
ಹರೆಯದ ತರುಣಿಯಂತೆ
ನೀ ಸಂಪದ್ಭರಿತವಾಗಿರಬೇಕು…
ನಾನೆಂತು ಮರೆಯಲಿ?
ಕತ್ತಲೆ ಆಗುವ ಪರಿಯ
ನಾನೆಂತು ಮರೆಯಲಿ