Category: ಕಾವ್ಯಯಾನ
ಕಾವ್ಯಯಾನ
ಅನ್ನದಾತನ ಸ್ವಗತ
ಅಹರ್ನಿಶಿಯ ದುಡಿತದ ಫಲ ಪ್ರತಿ ಬೆವರನಿಗಳಲ್ಲಡಗಿದೆ ಲೋಕದ ಭವಿಷ್ಯ
ಗೊತ್ತೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ
ಅಸ್ಪೃಶ್ಯನೊಬ್ಬ ಊರೊಳಗೆ ಬಂದರೆ…. ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ಸ್ಪರ್ಶ ಜ್ಞಾನಕೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುತಿದೆ
ಗಜಲ್
ನೆಲದಿ ಬೇರಿಳಿದ ಹಸಿರುಸಿರಿಗೆ ಹಬ್ಬಿ ಹೂ ತಾನರಳಿ ಪಸರಿಸಿ ಹಣ್ಣಾಗುತಿದೆ, ಚಿರ ಋಣಿಗೆ ನೆಲಬಾನು ದಿಗಂತದಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಶರಣಾಗುವಾಗ ನಿಂತು…
ಬೆಳಕಿನ ಹಂಬಲ
ಅವಳು ಮಾತಾಡದಂತೆ ತುಟಿಗಳನ್ನು ಹೊಲೆದಿದ್ದರು ಯಾವ ಸೂಜಿದಾರ ಎಂದು ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ
ಹಣ್ಣು ಮಾರುವ ಹುಡುಗಿ ಮತ್ತು ನಾನು
ಹಣ್ಣು ಮಾರುವ ಹುಡುಗಿ ಮೊನ್ನೆಯಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ..!! ಹುಡುಕಾಡಿದೆ ತಡಕಾಡಿದೆ ಹಮಾಲಿ ಬಾಬಾನನ್ನು ಕೇಳಿದೆ.
ಬಣ್ಣ
ಎಷ್ಟು ಹಾಡಿಗೆ ಎಷ್ಟು ದಿಗಿಣ ಎಷ್ಟು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಚಪ್ಪಾಳೆ ಮಣ್ಣಿಗೆಷ್ಟು ಬೆಂಕಿಗೆಷ್ಟು ಇನ್ನೂ ತೀರ್ಮಾನವಾಗಿಲ್ಲ
ಗಜಲ್…
ಎಷ್ಟೊಂದು ದೂರ ಸನಿಹವಿಲ್ಲ ಬಹಳ ಆದರೂ ಕಾಡುವೆ ಎಂದಾದರೂ ಕಂಡಾಗ ನನ್ನ ಇರಲಿ ಅಂದೂ ಇದೆ ಸಲುಗೆ
ಹಾಗೊಂದು ವೇಳೆ ಗೆಳೆಯನಾಗುವಂತಿದ್ದರೆ
ಹಾಗೊಂದು ವೇಳೆ ಹಾಜರಾತಿಗೆ ಹಪಾಹಪಿಸುವಂತಿದ್ದರೆ ಕತ್ತರಿಸಬೇಕು ದಾರಿಯನ್ನು ಪ್ರೇಮವನ್ನೂ