ಕಾವ್ಯಯಾನ Archives

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಸಿರಿ ಭುವಿಯ ಐಸಿರಿ ಸರಿದ ತಾ ಹೋಗ್ಯಾದ ಬರಗಾಲ ಬಂದು ಬೆಂಕಿ ಆಗ್ಯಾದ ನೆಲವ ||

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಜಗದ ಅವಮಾನದ ವಿಷ ಕುಡಿಯಬಹುದು ಆದರೆ ನಿನ್ನ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ಸಹಿಸಿರಲು ಆಗದು ನನಗಾಗಿ ಚಂದ್ರನ ತಂದು ಕೊಡುವರಾರು ನಿನ್ನ ಮುಖ…

ಕಾವ್ಯಯಾನ ಗಝಲ್

ಭೃಂಗ ತಂದ ಜೇನಸುಧೆಯ ಸವಿಯಂತಿರೊ ಒಲವು ಸರಸದಾಟವೆನಗೆ ಸಿಹಿ ಹೋಳಿಗೆ ಮೆಲ್ಲುವಂತೆ ಜಿಯಾ

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ನೀ ಮೇಘವಾದರೆ ಬೀಸುವ ತಂಗಾಳಿ ನಾನು ನೀ ಬಾನಾದರೆ ಮಿಂಚುವ ಚುಕ್ಕಿ ನಾನು

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಭೂತಕಾಲದ ಭೂತವ ಬಿಡಿಸಿ ವರ್ತಮಾನದ ಸಂಕೋಲೆಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಭವಿಷ್ಯದ ದಾರಿತೋರಿದ, ಅಕ್ಷರದವ್ವ ಸಾವಿತ್ರಿ…….

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಧಣಿಗಳ ಹೊಲದ ಮಣ್ಣು ಬಡವನು ನೆಕ್ಕಿ ಬೆವರಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಬೆಳೆವ ಕಪ್ಪುಮಣ್ಣಷ್ಟೇ ಸಖಿ ಕುಂಬಾರನ ಮನೆಯಲಿ ಮಿಡಿದ ಮಣ್ಣು ಮಣ್ಣಲ್ಲವು…

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಉಸಿರಾದ ಬ್ರೂಣವನು ಮತ್ತೆ ಮಡಿಲೊಳಗೆ ಹಾಕಿ ಹೊಲೆದು ಕೊಂಡಳು ತನ್ನದೇ ಕೈಗಳಿಂದ ನವೀರಾದ ಕೈಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತ ಚುಚ್ಚಿಕೊಂಡಳು ಸೂಜಿ ಕರೆದು…

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಕಾವಿಗೆ ಜಗಳಕ್ಕೂ ಝಳ ಬಡಿಯುತಿತ್ತು. ಈಗ ಜಗಳವಿಲ್ಲ ದಿನಗಳು ಉಂಟೇ.. ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮಕ್ಕಾಗ ಜಗತ್ತನೆ ಎದುರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ…

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಕಡಲಿಗೂ ಮಿಗಿಲು ನಿನ್ನೊಲವ ಹರವು ಅಳೆಯಲು ಆಗದು ಅದರೊಳ ಹರಿವು

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಅವನ ಬಳಿ ನನಗಾಗಿ ನುಡಿಗಳೆ ಇರಲಿಲ್ಲ ನಾ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಮಾತ ಸಾಕ್ಷಿ ಬಯಸಿದ್ದೆ.