Category: ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಮಣ್ಣು ಸೇರುವ ಜೀವಗಳ ತವಕಕೆ!
ಮನುಷ್ಯರ ನಿಖರ ಸಂಖ್ಯೆ ತಿಳಿಸಿದ ಈ ಕಾಲಕೆ

ನೀರಧಾರೆ, ಬಿಸಿಲಝಳ,ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ
ಬೀಜ ಅದೋ ಗರ್ಭ ಧರಿಸಿ
ಬೆಳಕ ಸಲಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಧಾನ!

ಧಾಳಿಯಿಡುವ ನೆನಪುಗಳಿಗೇನು ಗೊತ್ತು
ಮನದ ನೋವಿನ ಆಕ್ರಂದನ
ಅಂಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಬರುವ ಕನಗಳೋ
ಹುಚ್ಚು ಆಸೆಗಳೊಂದಿಗೆ
ಸತ್ತು ಮಲಗಿಸುತಿವೆ

ಹೇಳಬೇಕಿದೆ
ನಾ ಎಲ್ಲವ
ನೀ ಕೇಳದೆ
ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೋ
ನನ್ನೆಲ್ಲವ…

ಮಳಲ ರಾಶಿಯ ತೀರದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಕಾಲನ 
ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಗುರುತು 
ಅಳಲ ಮರೆಸಿ ಬಾಳಿನ ಬಟ್ಟಲಿಗೆ ಹರುಷ 
ಸುರಿದೆಯಾ ನೀನು

ಒಮ್ಮೆ ನರ್ತಕಿಯಂತೆ,
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಪ್ಸರೆಯಂತೆ,
ಭಾವಮಾತ್ರ,
ನಿಗೂಢದಂತೆ..!

ಎದೆ ನೆಲದಿ ಹೂತಿಟ್ಟು
ಪ್ರೀತಿಯಾ ಬರದಲ್ಲೆ
ಬದುಕಿ ಸತ್ತವರು.