ಉಸಿರಾದ ಬ್ರೂಣವನು ಮತ್ತೆ
ಮಡಿಲೊಳಗೆ ಹಾಕಿ ಹೊಲೆದು ಕೊಂಡಳು ತನ್ನದೇ ಕೈಗಳಿಂದ
ನವೀರಾದ ಕೈಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತ ಚುಚ್ಚಿಕೊಂಡಳು ಸೂಜಿ
ಕರೆದು ಕೂಗಿದ ನೋವಿನ

ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಕಾವಿಗೆ ಜಗಳಕ್ಕೂ ಝಳ ಬಡಿಯುತಿತ್ತು.
ಈಗ ಜಗಳವಿಲ್ಲ ದಿನಗಳು ಉಂಟೇ..
ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮಕ್ಕಾಗ ಜಗತ್ತನೆ ಎದುರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಇತ್ತು.
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಹಠದಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆಲ್ಲಿದೆ ಈಗ ಶಕ್ತಿ.

ಕಡಲಿಗೂ ಮಿಗಿಲು
ನಿನ್ನೊಲವ ಹರವು
ಅಳೆಯಲು ಆಗದು
ಅದರೊಳ ಹರಿವು

ಅವನ ಬಳಿ
ನನಗಾಗಿ ನುಡಿಗಳೆ
ಇರಲಿಲ್ಲ ನಾ
ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಮಾತ
ಸಾಕ್ಷಿ ಬಯಸಿದ್ದೆ.

ಚರ್ಮದ ಹೊದಿಕೆ ಇರುವ
ಈ ಶರೀರವು ಒಮ್ಮೆ ಸೇರುವುದು ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ
ಮಣ್ಣಾಗಿ ಗರ್ವವದೇಕೆ

ಧರಣಿ ಹೀರಿದ
ಜಲವು ,ಸುಂಕವಾಗಿ
ಚೀಲದ ಹಾದಿಯ
ಸೇರುತಿದೆ;

ಎದೆಯ ಆಳದಲಿ ಭಾವೋನ್ಮಾದ ಉಕ್ಕಿತೇ
ಒಲವ ಹಾದಿಯಲಿ ಜೊತೆಯ ಬೇಡುವಾಸೆ