ಡಾ ಮೀನಾಕ್ಷಿ ಪಾಟೀಲರ ಕವಿತೆ-ಬಣ್ಣದ ಪಂಜರ

ಸಹನೆ ಕರುಣೆ ತಾಳ್ಮೆ
ಸುಶೀಲ ಮಮತೆ ಸನ್ನಡತೆ
ವಿಶೇಷಣಗಳ ಸಿಂಗಾರ
ಚಿನ್ನದ ಬಲೆಗೊಂದು ಚಿತ್ತಾರ ಮೂಡಿಸಿ
ಬಣ್ಣದ ಪಂಜರದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿದರು

ಸುಳ್ಳನ್ನೇ ಸತ್ಯವೆಂದು ನಂಬಿಸಿ
ಶೀಲದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಲಿ
ಉದಾತ್ತ ಗುಣಗಳ ಆರೋಪಿಸಿ
ಪರಮೋಚ್ಚ ಬದುಕು ಇದೆಂದು
ಬುರುಡೆ ಬಿಟ್ಟವರು

ಉಸಿರು ಗಟ್ಟುವ ಸಂಯೋಗದಿ
ಮೌನವೇ ಒಪ್ಪಿಗೆ
ಎಂದು ಭ್ರಮಿಸಿ
ಭಾವನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡಿ
ಮಖಾಡ ತೊಡಿಸಿದವರು

ಗಟ್ಟಿಮನಸ್ಸಿನ ದಿಟ್ಟ ನಿರ್ಧಾರವ
ಸಡಿಲಗೊಳಿಸಲು ಬಗೆ ಬಗೆಯ ತಂತ್ರ
ಆಸೆ ಆಮಿಷದ ಮೆರವಣಿಗೆ
ಒಣ ಸಿದ್ದಾಂತಗಳ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಲೇಪಿಸಿ
ಮಸುಕಾಗಿಸುವರು

ಹಣೆಗೆ ತಿಲಕವಿಟ್ಟವರನ್ನು
ಚಿತೆಗೇರಿಸುವ ಹೃದಯಹೀನರು
ಯುದ್ಧಗೆದ್ದವನಿಗೆ
ಸೋಲುಂಡವನ
ಮಡದಿಯ ಮೇಲೆ ಮೋಹ

ಸಾಕಿನ್ನು ದುರಾಚಾರ ದುರಾಕ್ರಮಣ
ನಿರಾಕರಿಸಬೇಕಿದೆ ಬಿರುದು ಬಾವಲಿಗಳ
ಧಿಕ್ಕರಿಸಬೇಕಿದೆ
ವಂದಿ ಮಾಗಧರ
ಬಹುಪರಾಕುಗಳ

ನಿಲ್ಲಬೇಕಿದೆ ಅಪಚಾರ
ಎಷ್ಟಂತ ಅವಿತುಕೊಂಡಿರುವುದು
ಗೋಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ
ಇಣುಕಿಣುಕಿ ದಿನ ದೂಡುವುದು
ಕತ್ತಲೆಯ ಕೂಪದಲಿ

ನಲುಗಿ ಹೋಗಿರುವರು ಕಣ್ಣಳತೆಯಲಿ
ಮಥುರ ಇರೋಮ ಶರ್ಮಿಳ
ಭನವಾರಿ ಮತ್ಯಾರೋ …..
ಅಳಿಸಬೇಕಿದೆ ನೋವುಂಡವರ ಕಥೆಗಳ
ಬರೆಯಬೇಕಿದೆ ಗೌರವ ಆದರಗಳ ಹೊಸ ಪರ್ವವನ್ನ

ಆದರಿಸಬೇಕು ಅಸ್ತಿತ್ವ ನೆಲೆಯೂರಲು
ನೆರವಾದ ಊರುಗೋಲನ್ನ
ಕಣ್ಣೊರೆಸುವ ಕೈಗಳನ್ನ
ಸಾಂತ್ವಾನ ನುಡಿದ ಮಾತುಗಳನ್ನು
ಗಾಯ ಸವರಿದ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು

ದಟ್ಟ ಕಾಡುಗಳ ಮಧ್ಯೆ
ಕಿರಣ ಸೋಂಕಿಸಲು ಸೆಣಸಾಡುವ
ಸೂರ್ಯನಂತೆ
ಭರವಸೆಯ ಬೆಳಕೊಂದು
ಮೂಡಿತು ಮುಂದೆ…,..

——————————

Leave a Reply

Back To Top