ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ವ್ಯಾಸ ಜೋಶಿ
ತನಗಗಳು
ವಡಲೊಳಗಿದ್ದಾಗ
ಕೊಟ್ಟು ಅನ್ನ ಉಸಿರು,
ಧರೆ ಸ್ಪರ್ಶವಾದೊಡೆ
ಆನಂದದ ಕಣ್ಣೀರು.
***
ತನ್ನ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯಲೂ
ಅಳುತಿರೆ ಕಂದಮ್ಮ,
ಎತ್ತಿ ಮುದ್ದಾಡಿಸಲು
ಬೇಸರಿಸದ ಅಮ್ಮ.
***
ಇಬ್ಬರ ಮನೆತನ
ಬೆಸೆದವಳು ನಾರಿ
ಬೆಳಗುವಳು ಖಾತ್ರಿ
ಎರಡು ಮನೆ ಕೀರ್ತಿ.
***
ಕೊಚ್ಚೆಯ ಮಾಡಿರಲಿ
ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದಿರಲಿ
ಮಗುವಿನ ಭಾಷೆಯ
ಬಲ್ಲ, ತಾಯಿ ಕರುಳು.
***
ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಇಬ್ಬರೂ
ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಸರಿಸಮಾನೆ!
ಗಂಡಸಿಗಿಲ್ಲದ್ದಿದೆ
ಅದೇ ತವರು ಮನೆ.
———————-
ವ್ಯಾಸ ಜೋಶಿ.
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ