ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಬಯಸಲಿಲ್ಲ
ಅರಸಲಿಲ್ಲ ಅರಸನಾಗಲು
ಕಿರೀಟದಂತೆ ಶಿರವೇ ರಲು
ಬಯಸಲಿಲ್ಲ ಗುಲಾಮನಾಗಲು
ಯಾರ ಕಾಲಡಿಯ ದೂಳಾಗಲು
ಮುಚ್ಚಿಡಲಿಲ್ಲ ಮನದೊಳಗೆ
ಯಾವ ಅಧಿಕಾರದಾಸೆ
ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದೊಂದೇ ಮನ ಮೆಚ್ಚಿಸೋ
ಹರ್ಷಿಸೋ ಸಾಕಾರದಾಸೆ
ಯಾರ ಮುಡಿ ಏರ ಬಯಸಲಿಲ್ಲ
ಮುಡಿಪಾಗಿಸಿ ಯಾರನ್ನು ಕಾಯಲಿಲ್ಲ
ದೇಹವ ಮಡಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ
ವಡಬಾನಲದೊಳ್ ಯಾರನ್ನು ಸುಡಲಿಲ್ಲ
ಬಯಸಿದ್ದೊಂದೇ ನನ್ತನದ
ಕಂಪನ್ನು ಚಿಮ್ಮಿಸಲೆಂದೇ
ಸುಕೋಮಲ ಕಾಂತಿಯ ಚಿತ್ತದಿ ಧನಾತ್ಮಕತೆಯ ಅರುಹಲೆಂದೇ
ಬಯಸಿದ್ದೊಂದೇ ಜನ್ಮವನ್ನು ಅದು
ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲೂ ನರಕದಲ್ಲಿ ಅರಿಯೇ
ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಶುಭಾಶಯ ವಾಗಬಲ್ಲೇ
ಮರಣದಿ ಮಸಣದಲ್ಲಿ ಅಲಂಕಾರವಾಗಬಲ್ಲೇ
ಅರಿತಿಲ್ಲ ಯಾರ ಬಾಳಿನ ಹೂರಣ ತೋರಣವೋ
ತಂದ್ರೆ, ವೀರಭದ್ರೇಶ್ವರನ ಮುಡಿ ಸೇರುವಾಸೆ
ಚರಣಗಳ ಸೋಕಿದರೆ ಪಾವನವು ಅಂದು
ಕಾರಣ ಜನಿಸಿದೆ ನಾನೊಂದು ಹೂವು
ಚಂದ್ರು ಪಿ ಹಾಸನ್
ಪ್ರಸ್ತುತ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಸಾರುವ ಕವನವಾಗಿದೆ
ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಸರ್