ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಜೀವತೆತ್ತ ಕನಸುಗಳು
ಕನಸುಗಳ ಬುತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿ,
ಹೆಗಲಿಗೇರಿಸಿ,
ಸಾಗುತ್ತಾ ಹೊರಟೆ.
ಕನಸುಗಳ ಜೊತೆಗೆ ರಾಶಿರಾಶಿ
ಆಸೆಗಳ ಪಯಣ
ಬಿಡದೆ ಸಾಗಿತ್ತು.
ದಾಹ ನೀಗಿಸಿ, ಹಸಿವ ಮರೆಸಿ,
ನಡೆದ ದಾರಿಗಳೆಲ್ಲಾ
ಮಾರುದ್ದವಾಗುತ್ತಿದ್ದವು.
ಕಲ್ಲು-ಮುಳ್ಳುಗಳು
ನಿಧಾನವಾಗಿ ಪಾದವನ್ನಲ್ಲ,
ಹೃದಯವನ್ನೇ ಇರಿದವು.
ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟಲ್ಲೆಲ್ಲಾ
ಹೂ- ಗಂಧವಿರಲಿ,
ಮಣ್ಣಗಮವೂ ಮರೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ
ಎಷ್ಟೋ ಕನಸುಗಳು
ಬೆಳಕ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ
ಮಕಾಣೆ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದವು.
ಇದ ಕಂಡು ಕಾಣಲಾಗದೇ,
ತಾಳಲಾಗದೇ,ನನಸುಗಳಿರಲಿ
ಕನಸುಗಳೇ ಜೀವತೆತ್ತವು.
ಒಲವು
