ಇರಬೇಕಿತ್ತು ನಾ
ಮತ್ತೂ ನಿನ್ನ ಬಳಿ
ಎದೆಯಾಳದ ನುಡಿ
ತುಟಿಗಿಳಿಯುವವರೆಗೂ.

ಗತಿಸಿದ ಕ್ಷಣಗಳ
ಮೆಲುಕಿಗೆ ನಿನ್ನ
ಹೆಗಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು
ಮುಚ್ಚಿದ ಕಣ್ಗಳಿಗೂ.

ಕೂಡಿಟ್ಟ ಮಾತು
ಕಣ್ಗಳೆ ಹೇಳುವಾಗ
ನನ್ನತ್ತ ನೀ ದಿಟ್ಟಿಸಿ
ಒಂದಾಗಬೇಕಿತ್ತು.

ಅನವರತ ಆರಾಧಿಸಿ
ಕವಿತೆಯಾಗಿದ್ದೆ
ನನಗಾಗೆ ನಿನ್ನ
ತುಸು ಕಾಲಬೇಕಿತ್ತು.

ಇರಬೇಕಿತ್ತು ನಾ
ಮತ್ತೂ ನಿನ್ನ ಬಳಿ
ಹೃದಯದ ಬಡಿತ
ನಿನ್ನಲೊಂದಾಗುವವರೆಗೂ.

ಒಲವಾಗುವುದಷ್ಟೇ
ಗೊತ್ತಿರುವ ನಾನು
ವರ್ಣಿಸಲೇಗೆ ಅದನು
ಮೌನದಲಿ ಧೇನಿಸುವೆನಷ್ಟೆ.

ಕಡೆಗಣಿಸಿದ ಎದೆಗೂ
ಒಲವನ್ನೆ ಸುರಿಸುವ
ಹೃದಯವಿದು ಹಾಡಲಿಬಿಡು
ಹೃದ್ಯರಾಗಗಳನು.

———————–

Leave a Reply

Back To Top