ಮನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಜಡತ್ವ ಎಂಬ ಜೇಡರ ಬಲೆಯನ್ನು ತೆಗೆದು, ಅಶ್ರದ್ಧೆಯ ಕಸ ಗುಡಿಸಿ, ಸ್ವಚ್ಛ ಶುದ್ಧವಾದ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ಜ್ಞಾನದ ತಳಿರು ತೋರಣಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುತ್ತಾ, ಓದು ಬರಹಗಳ ಸಿಹಿ ಖಾರದ ತಿಂಡಿಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಿ ಮನಕ್ಕೆ ಉಣಬಡಿಸಿ, ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆಯ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ದೊರೆತ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಸದುಪಯೋಗಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಪರೀಕ್ಷೆಯೆಂಬ ಹಬ್ಬದ ಮುಂಚೆ ರಿವಿಶನ್ ಎಂಬ ಪುನರಾವರ್ತಿತ ಓದು ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು

ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ನಮ್ಮ ವಯಸ್ಸು ಏರುಗತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಕೊಬ್ಬಿನ ಅವಶ್ಯ ಹೆಚ್ಚು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಕೊಬ್ಬಿನ ಪದಾರ್ಥ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವ ಹುರುಪಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ನಮ್ಮ ದೇಹದ ಅತಿ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಾದ ಕೊಬ್ಬಿಗೇ ಕತ್ತರಿ ಹಾಕುವ ಸಂದರ್ಭ ಬರಕೂಡದು!

ನನ್ನ ಪ್ರೇಮಕಾವ್ಯಕೆ ಭಾಷ್ಯಕಾರ,ಅಂತರಂಗದ ಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯ ಪೂಜಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರೀತಿದೈವ,ಮೋಡಿಯಲ್ಲೇ ಮನಸೆಳೆದ ಮೌನಮೂರ್ತಿ,ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಆರಾಧಿಸಲು ಪೂಜಿಸಲು ಧ್ಯಾನಿಸಲು ಎಷ್ಟು ದೂರವಿದ್ದರೇನು ಹತ್ತಿರವಿದ್ದರೇ‌ನು ಪ್ರೀತಿ ಭಾವಕ್ಕೆಲ್ಲಿದೆ ಎಲ್ಲೆ ಅಂತರದ ಮೈಲಿಗೆ, ನೀನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನನ್ನವನೇ ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಹಮ್ಮಿರ ಆತ್ಮಸಂಗಾತಿ ನೀ.

ಓ ಮನವೇ ಮೌನವ ಮುರಿದು
ಪ್ರೀತಿಯು ಬಯಸಿದೆ ಇಂದು
ಪ್ರೀತಿ ನಡುವೆ ಬಾರದಿರಲಿ ಬಿರುಕು

ಇಲ್ಲಿ ಕವಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಒಂದು ನದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದ್ದಾರೆ . ಹೌದು ನದಿ ಎಂದರೆ ಜೀವಸೆಲೆ ಚೈತನ್ಯಧಾಯಿನಿ ಸಂಜೀವಿನಿ . ಆದರೆ ನೆರೆಯುಕ್ಕಿ ಪ್ರವಾಹ ಬಂದು ಪ್ರಕೃತಿ ಕಾಳಿಯಾಗಿ
ವಿಜೃಂಭಿಸಿದಾಗ ಅದೇ ನದಿ ಜೀವ ಜೀವನಗಳನ್ನು ಆಪೋಶನ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಷ್ಟೇ ಸಹಜ . ಹಾಗಾಗಿ ಕವಿ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖವನ್ನೂ ಬಿಂಬಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಷ್ಟಾದರೂ ಪ್ರೀತಿ ಹಾಗೂ ನೋವು ಒಂದೇ ನಾಣ್ಯದ ಎರಡು ಮುಖಗಳಲ್ಲವೇ?

ಪ್ರೀತಿ ಹರಿಯುತಿರಲಿ ಹೊಳೆಯಂತೆ!
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಜೀವನ
ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲದೇ ಬದುಕಿದ್ದೂ ಸತ್ತಂತೆ!!
ಮನುಜ ಮನುಜರೆಡೆಗಿನ ಪ್ರೀತಿ

ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಈ
ಜೀವಕೆ ಜೀವದುಸಿರು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವೇ ಸರಿ. ನಿನ್ನ ಕಂಡರೆ ಸಾಕು ಈ ತನು ಮನ ತನ್ನಿಂದ ತಾನೆ ಅರಳುವುವು ಕಣೋ.

ಪ್ರೀತಿಯು ಅಂಕುರ ವಾಗಲು
ಮನವದು ಪಿಸು ಮಾತಾಡಿತು||
ಮೆಲ್ಲನೆ ಸವಿ ಮಾತೊಂದು
ಅಧರದಿ ಅದರುತ ಜಾರಿತು||

ಕೂಡಿಟ್ಟ ಮಾತು
ಕಣ್ಗಳೆ ಹೇಳುವಾಗ
ನನ್ನತ್ತ ನೀ ದಿಟ್ಟಿಸಿ
ಒಂದಾಗಬೇಕಿತ್ತು.

ನೀ ಹೆಜ್ಜೆಇಟ್ಟಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ನಾ
ಹೂವಾಗಿದ್ದರೆ ಸಾಕು