ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಡಾ ಅನ್ನಪೂರ್ಣ ಹಿರೇಮಠ
ಬಿಸಿಲು
ಕೆಂಡದಂತಿದೆ ಈ ಬಿಸಿಲು
ಸುಡುತಿದೆ ನೋಡಿ ಹಗಲು
ಕಣ್ಣು ತೆರೆಯಲಾಗದು
ಹೋರಗೆ ಹೋಗಲಾಗದು
ನೋಡಲಾಗಲು ಮುಗಿಲು
ಜೀವಜಗವೆಲ್ಲಾ ಆಗಿದೆ ದಿಗಿಲು//
ಉರಿಯ ಜಳ ಬಡಿದಂತೆ
ಬೆಂಕಿ ಮೈಗೆ ತಾಗಿದಂತೆ
ನೀರೊಳಗಿನ ಮೀನು
ಹೊರಬಂದರೆ ಒದ್ದಾಡುವಂತೆ
ಬೇಗೆ ತಾಳಲಾರದೇ ವಿಲ ವಿಲ
ದಗೆ ಜಗವ ಬಿಡದೆ ಸುಟ್ಟಂತೆ //
ಕಾಡು ಮೇಡು ಕಂಗಾಲಾಗಿ
ಮರಗಿಡಗಳು ಬಾಡಿ ಬಳಲಿ
ಹಳ್ಳ ಕೊಳ್ಳ ಒಣಗಿ ಸೊರಗಿ
ಮರುಗುತಿದೆ ಈ ಧರೆ
ಒಡಲು ಸುಟ್ಟಂತೆ ಸುರೆ
ಮಡಿಲ ಹೊತ್ತಿಸುತ
ಕರಕಲಾಗಿಸುತಿದೆ ಎಲ್ಲಾ//
ಇದು ಯಾರ ಹುಚ್ಚುತನಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ
ನೊಂದಿದೆ ಸಮ್ಮುಷ್ಠಿ ಈ ಸೃಷ್ಟಿ
ಮನುಜನಟ್ಟಹಾಸ ಮಿತಿಮೀರಿ
ನೆಮ್ಮದಿ ಶಾಂತಿ ತೂರಿ
ಅಂಧಕಾರ ಮೇರೆ ಮಿರಿ
ನೇಮ ನಿಷ್ಠೆ ನಿಯಮ ಜಾರಿ
ಆಗುತಿದೆ ಅಲ್ಲೊಲ ಕಲ್ಲೊಲ
ಎಲ್ಲ ಕೋಲಾಹಲ //
ಮರಗಳ ಮಾರಣಹೋಮ
ನೆಲ ಬಗೆದು ಅಗೆಅಗೆದು
ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ತೆಗೆ ತೆಗೆದು
ಬಡಿವಾರ ಬರೀ ಮೆರೆವ ತವಕದೇ
ಬರಿದು ಭುವಿ ಒಡಲು ಉಕ್ಕಿ ಕಡಲು
ಜೀವ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಭಯ ಆತಂಕ
ಇಲ್ಲ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ನಿರಾಂತಕ//
ಡಾ ಅನ್ನಪೂರ್ಣ ಹಿರೇಮಠ
ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸಿ ರಚಿಸಿದ ಉತ್ತಮ ಕವನ