ಕವಿತೆ
ಏಕಾಂತ… ಮೌನ…
ಡಾ.ಕಾತ್ಯಾಯಿನಿ ಕುಂಜಿಬೆಟ್ಟು
ನಿನ್ನೆ ಆಗಸದಲ್ಲಿ
ಇರುಳಿನ ಹೊಕ್ಕುಳಲ್ಲಿ
ಅರಳಿದ್ದ ಹೂವು ಇಂದು ಬಾಡುತ್ತಿದೆ ಅದರ ಎಸಳುಗಳನ್ನು
ನಾಳೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಬೇಕು…
ಹುಣ್ಣಿಮೆ – ಅಮಾವಾಸ್ಯೆಗಳ
ನಡುವೆ ಮನವನ್ನು ಸವರಿಕೊಂಡು
ಕರಗಿ ಹೋದ ಪರಿಮಳವನ್ನು
ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಅರಸಬೇಕು
ದೀಪ ಹುಡುಕುವ ಕುರುಡನಂತೆ
ನಿನ್ನೆ ಚಂದಿರ ನನ್ನ ಕೈಯ
ಏಕತಾರಿಯಾಗಿದ್ದ
ನಾಳೆ ನಾನೇ ಬೆಂಕಿ ಉರಿವ ಮಡಕೆಯಾಗುತ್ತೇನೆ ಅವನ ಕೈಯಲ್ಲಿ.
ನಾಳಿದ್ದು…!
ಉಳಿಯುವುದು ಬರೇ
ಏಕಾಂತ… ಮೌನ…
***************************
ಚಂದ ಪದ್ಯ
ಸುಂದರ ಕವನ