ಮಾಯಾ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಮತ್ತು ಬಾಂಬರುಗಳು
ನೂರುಲ್ಲಾ ತ್ಯಾಮಗೊಂಡ್ಲು
ಅದೊ ಮಾಯಾ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಿಂದವತರಿಸಿ
ಧಗ್ಗನೆದ್ದು ಬಂದಿವೆ
ಗೋದಿ ಗಾವಿಲರು, ಕೋತಿಗಳು ಅಥವ ಕಿಲಬುಕಾರರು
ಅಂದು ಕುಂಪಣಿಯ ಛೇಲಗಳಂತಿವರು
ಇಂದು ಈ ಹೊತ್ತಿಗೆ
ಅಲ್ಲಾವುದ್ದೀನನ ಚಿರಾಗ್ ಬೆಳಕಲಿ
ವಿಸ್ಮಯ ಲೋಕಕಂಡಿದ್ದ ಬಾಲ್ಯದಿನಗಳೇ ಚೆಂದ
ಇಂದು ಈ ೨೪/7 ನ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಿಂದ
ಪೊಳ್ಳು ಅಥವ ಬೆಂಕಿ ಕೆಕ್ಕರಿಸುವ
ದಿನಗಳು ಲೋಕವನ್ನೇ ಸುಡುತಿದೆ
ಅದೊ ಅಲ್ಲಿ ರಂಜನೆ, ರಮ್ಯಕಾಮ, ವಿನೋದ
ವೂ ಉಂಟಲ್ಲ ಎಂದವನಿಗೆ
ದುರಿತ ಕಾಲದ ವಿವೇಚನೆವಿಲ್ಲವೆಂದು ಮೌನವಾದೆ
ಗಡಿಗಳು ದೇಶಕೋಶಗಳಲಿ
ವಿಷವೇ ವಾಹಿನಿಯಾಗಿ ಹರಿಯುತಿಹ
ಈ ಹೊತ್ತಲಿ
ಜನರ ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ದೀವಿಗೆ ಹಿಡಿಯಲೂ ಬಾರದ
ಬೂಟಾಟಿಕೆಯ ವ್ಯಂಜಕರಿಗೆ ಶಾಪ
ನೆನ್ನೆ ವೇದಿಕೆಯಲಿ ಗೆಳೆಯರು
ವಿಷ ಬಾಂಬುಗಳೆಸೆಯುವ ಮಾಯಾ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ
ಯ ಕಿಂಡಿಗಳೇ ಮುಚ್ಚಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಎಂದಾಗ
ವಿಚಲಿತನಾದೆ
ಎನ್ನ ಮನೆಗೆ ತಾಗದ ಬಾಂಬು
ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡರೆ
ಒಂದು ದಿನ ನಾವುಗಳೇ ಸಿಡಿದು ಬೂದಿಯಾಗುವೆ
-ವೆಂದು ಋಜುಮಾರ್ಗದ ಕಡೆ
ಕಣ್ಹೊರಳಿಸಿ ನೋಡಿದೆ ;
ಅಲ್ಲಿ ಬಾಂಬುರುಗಳನ್ನು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಿಸಲು ಒಂದು
ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ಪಡೆಯಿದೆ –
ಬಾ ಹೋಗೋಣ ಎಂದೆ ನಿರುಮ್ಮಳವಾಗಿ
*********
ಕವನ ಪ್ರಕಟಿಸಿದಕ್ಕಾಗಿ ಅನಂತ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಸರ್…
-ಎನ್ಟಿ
ವಾಸ್ತವತೆಗೆ ಮುಖಮಾಡಿದ ಸಾಲುಗಳು…
ಮಾಯಾಪೆಟ್ಟಿಗೆಗಳು ಮಾನವೀಯತೆಯನ್ನೇ ಮಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ… ಉತ್ತಮ ಆಶಯ ಹೊಂದಿದ ಜೀವಪರ ಕವಿತೆ
ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ತುಂಬ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಬೀಜೀ…