Day: February 4, 2022

ಸುರೇಶ ಮಲ್ಲಾಡದ
ಕವಿತೆ

ಬೆಟ್ಟ ಏರುವಾಗಿನ ಮೋಜು
ಇಳಿಯುವಾಗ ಕಂಡಿತ ಇರುವುದಿಲ್ಲ

ಉಲ್ಲಾಸಗಳ ಬಾಣ
ಎದೆಯೊಳಗೆ ನಾಟಿ
ನವಿರಾಗಿ ಕುಣಿಯುತ್ತಿರಲು
ನಾಭಿಯೊಳಗೆಲ್ಲಾ
ನವಯೌವನದ ಉಸಿರು

ಏರುತ್ತಾ ಏರುತ್ತಾ
ಅರಿವಿಗೇ ಅರಿಯದ
ಅದೃಶ್ಯ ಆನಂದ ಜೊತೆಯಾಗಿ
ಜಾರುವರು ಜೊತೆಗಾರರೆಲ್ಲ

ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ
ಕಲ್ಲುಮುಳ್ಳುಗಳು
ಕೈ ಹಿಡಿಯುತ್ತವೆ
ಸೋಲಿಗೂ ಸಹನೆಯಿಂದ ದಾರಿತೋರುತ್ತವೆ

ನೋವಿನ ತೀವ್ರತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ
ಪಾದ ಕುಸಿದಾಗ
ಬೆಟ್ಟದ ತುತ್ತತುದಿ
ಕೈಬೀಸಿ ಕರೆಯುತ್ತವೆ

ಆಗದು ಆಗದೆಂದುಕೊಂಡಷ್ಟು ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಮಿಡಿದು ಬಡಿದು ಹೃದಯಬಡಿತ ಹೆಚ್ಚುವುದು

ಇರುವೆಗಳು ಸಾಲುನಿಂತಂತೆ
ಹೂವ ರಾಶಿಯ ಪೋಣಿಸಿದಂತೆ
ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ನೆತ್ತಿ ನಗುವಂತೆ
ಕಣ್ಮನ ತಣಿಸುವ ಬೆಟ್ಟಗಳ ರುಮಾಲು

ಹೃದಯ ಗಟ್ಟಿ ಹಿಡಿದು
ಕೈಕಾಲುಗಳ ಕಟ್ಟಿ ಎಳೆದು
ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯ
ಏರಿ ನಿಂತರೆ ಆಯ್ತು

ನನಸಾದ ಕನಸುಗಳು
ಮರೆಯಾದ ನೋವುಗಳು
ಉಸ್ಸೆಂದ ನಿಟ್ಟುಸಿರು
ಎತ್ತಲು ಹಸಿರೋ ಹಸಿರು

ಸಿರಿಸಗ್ಗದ ಬೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ
ಹಿಗ್ಗಿ ಕುಣಿದು
ಪ್ರಕೃತಿಯ ಜೋಗುಳಕ್ಕೆ
ಹಕ್ಕಿಗಳ ಹಾಡಿಗೆ

ತಲೆದೂಗಿ ತಲೆಬಾಗಿ
ನಮಿಸಿ ಕೈಮುಗಿದು
ಬೆಟ್ಟ ಇಳಿಯುವ
ಕಾಯಕ ಎದುರಾಗುವುದು

ಆದರಿಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟ ಏರುವಾಗಿನ ಮೋಜು
ಇಳಿಯುವಾಗ ಕಂಡಿತ ಇರುವುದಿಲ್ಲ

ಒಲವು

ಜಡವಿಲ್ಲದೆ ಚಲನೆಯೇ
ಚಲನೆ ಇಲ್ಲದೆ ಜಡವೇ
ಒಂದಿಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೊಂದಕ್ಕೆ
ಬೆಲೆಯು ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿದೆ?
ಗೋಡೆಯು ಕೇಳಿತು ಇರುವೆಯನು!