ನಿರಂಜನ ಕೆ ನಾಯಕ ಅವರ ಕವಿತೆ- ನೋವು

ವ್ಯಾಸ ಜೋಶಿ ಅವರ ತನಗಗಳು
ನೂರು ನೋವು ಸಹಿಸಿ
ಉಸಿರನಿತ್ತವಳು,
“ಅಮ್ಮಾ” ಎನ್ನೋ ಕೂಗಿಗೆ
ಖುಷಿಯ ಪಟ್ಟವಳು.

ಮಾಳೇಟಿರ ಸೀತಮ್ಮ ವಿವೇಕ್ ಅವರಕವಿತೆ-ಗೊರೂರು ರಾಮಸ್ವಾಮಿ ಅಯ್ಯಂಗಾರರು.

ಹನಮಂತ ಸೋಮನಕಟ್ಟಿ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಕೊನೆಯ ಮಾತು.
ಬೇಲಿ ಮೇಲಿನ ಹೂವು ಬಳ್ಳಿ
ಹಗಲಿಗೊಂದೊಂದು ಹೂವರಳಿ
ಕ್ಷಣಕ್ಕೊಂದೊಂದು ಬಣ್ಣ ಬಳಿದು

ಸಾಕ್ಷಿ ಶ್ರೀಕಾಂತ ತಿಕೋಟಿಕರ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಕೃಷ್ಣ.

ಅರಮನೆ ಸಕಲ ಸಂಪತ್ತು ವೈಭೋಗದಲ್ಲಿ
ಸುಧಾಮನಂತಹ ಗೆಳೆಯನನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೇ
ಅವನು ಕೃಷ್ಣನೇ ಆಗಿದ್ದ.

ಸವಿತಾ ದೇಶಮುಖ ಅವರ ಕವಿತೆ-‘ಬಾಡದಿರಲಿ ಚಿಗುರು’
ನ್ಯಾಯನಿಷ್ಠರತೆಯ ಜೀವನದಿ
ಮೇಲು ಕೀಳುಗಳೆಂಬ
ಕೊಳೆಯ ತೊಳೆದು
ಚಿಗುರಿ ಗಿಡವಾಗಿ- ಮರವಾಗಿ

ಪ್ರಮೋದ ನಾ ಜೋಶಿ ಅವರ ಕವಿತೆ-‘ಲೈಫ್ ಇಷ್ಟೆ’
ಜಿಪುಣತನದ ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಪಡೆದರೂ
ಕುಬ್ಜತನ ಅನುಭವಿಸಿ ಹೆಣಗಾಡಿದರೂ
ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಗೆ ಕಂಗಾಲು
ಹಾಸಿಗೆ ಚಿಕ್ಕದಾಗುತ್ತಿದೆಯಾದರೂ ಹೊರಗೇ ಕಾಲು

ಡಾ ಸಾವಿತ್ರಿ ಕಮಲಾಪೂರ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಒಂದೊಮ್ಮೆ ದಾಟಿಸು ಹೊಳೆಯ ಅಂಬಿಗ

ಬಿಗಿದ ಕನ್ನಿಗೆ ಜೋಡೆತ್ತು
ಹೊಸೆದು ಬಿಡು ಹಗ್ಗ ಮಿನಿ
ಬಾರುಕೋಲ ಡೋಹರ
ಹದಮಾಡಿದ ಹಸಿ ಚರ್ಮ

ಮಾಲಾ ಹೆಗಡೆ ಅವರ ಹೊಸ ಗಜಲ್

ಪಾತ್ರವು ಇರದೇ ನಾಟಕ ಮಾಡಿವೆ
ಬದುಕಿನ ಕ್ಷಣಗಳೀಗ
ಭರವಸೆ ನಾವೆಗೆ ಬಿರುಕದು

ಡಾ.ಡೋ.ನಾ.ವೆಂಕಟೇಶ ಕವಿತೆ-‘ನಾವ್ ಅನಿಕೇತನರು’
ತಗ್ಗು ದಿಣ್ಣೆಗಳ ಕ್ರಮಿಸಿ
ಓರೆ ಕೋರೆಗಳ ಕ್ಷಯಿಸಿ
ಮನುಷ್ಯನಾಗೇ ಬದುಕಿ