ಪರಮೇಶ್ವರಪ್ಪ ಕುದರಿ-ಕನ್ನಡ ಶಾಯಿರಿಗಳು

ಅರುಣಾ ನರೇಂದ್ರ ಅವರ ಗಜಲ್
ನೀ ಆಡಿದ ಮಾತು ಎದೆಚಿಪ್ಪಿನಲಿ ಮುತ್ತಾಗಿವೆ
ಸುರಿವ ಸ್ವಾತಿಮಳೆಯಾಗಿ ಬಾಯೆಂದು ಕರೆದೆ

ಡಾ ಸಾವಿತ್ರಿ ಮಹಾದೇವಪ್ಪ ಕಮಲಾಪೂರ ಕವಿತೆ-ಶರಣು ಶರಣೆನ್ನಿ
ತುಳಿದ ನಿಮ್ಮ ಪಾಪದ
ಪಾದದ ಕೊಳೆ ತೊಳೆದು ಬಿಡಲೆಂದು

ವೈ.ಎಂ.ಯಾಕೊಳ್ಳಿ ಅವರ ಗಜಲ್
ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಹೊತ್ತಗೆಗಳು ಶಾಸನ ಸ್ಮಾರಕಗಳು
ಕೆತ್ತುವ ಸಾಲುಗಳಿಗೆ ಸಿಗದೆ ಚರವಾಗುತ್ತಾಳೆ ಅವಳು

ಪಿ.ವೆಂಕಟಾಚಲಯ್ಯ ಅವರ ಕವಿತೆ-‘ಹೊಂಗೆಯ ಮರದ ನೆರಳು.’
ಸೌಮ್ಯ ಸುಗಂಧದ
ಪರಿಮಳ ಮರದಡಿ,
ಮಧುವನು ಹೀರಲು

ಕಾವ್ಯ ಸುಧೆ. ( ರೇಖಾ )ಅವರಕವಿತೆ- ಅವನಿಲ್ಲ
ಕೇಶ ನಾಗರವಂತೂ
ತಬ್ಬಿದೆ ಮಲ್ಲಿಗೆದಂಡೆಯ
ಅವನಿಲ್ಲ ಆಸ್ವಾದಿಸಲು

ಹಮೀದಾಬೇಗಂ ದೇಸಾಯಿ ಅವರ ಗಜಲ್
ತಂಗಾಳಿಯ ಅಲೆಗಳ ಸುಂಯ್ಯೆಂಬ ಗಾನ ಕೇಳಿಸದೇ ನಿನಗೆ
ಗಿರಿಗಳ ಶಿಖರಗಳಿಗೆ ಮಂಜು ಮುಸುಕು ಹೊದಿಸಿದೆ ಮೆತ್ತಗೆ

ಸವಿತಾ ದೇಶಮುಖ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಬೇಟೆ
ಭಾವದಿ,ತೃಪ್ತಿಯ ಹೊನಲಲಿ
ತೇಲಾಡಿದ ಪ್ರೇಮದಿ ಮೈ
ಮರೆತು ನಲುಗಿದ ದಿನ

ವಿಮಲಾರುಣ ಪಡ್ಡoಬೈಲ್ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಪ್ರಿಯ ಅಮೃತಮತಿ
ಸಕಲ ವೈಭವ ಅಷ್ಟೈಶ್ವರ್ಯ
ನಿನ್ನಸಿವ ಸೀಳಿದರು

ಡಾ ಶಶಿಕಾಂತ ಪಟ್ಟಣ ರಾಮದುರ್ಗ ಕವಿತೆ-ಗೊಂಬೆಗಳ ಕಣ್ಣೀರು
ಗೊಂಬೆಗಳಿದ್ದವು
ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಆಡಲೆಂದು
ಹೊರ ತೆಗೆದು ಇಟ್ಟೆ