ನ್ಯಾಯ ದೇವತೆಯವಳ ಕಂಗಳಿಗೆ ಬಟ್ಟೆಯನು ಕಟ್ಟಿ ವಂಚಿಸುತಿಹರು
ಕಾಪಟ್ಯವ ಬಯಲಿಗೆಳೆದು ಸಾಬೀತು ಪಡಿಸುವುದಾದರೆ ಹಣತೆಯ ಬೆಳಗು !

ಬದುಕಿಗೆ ನಾವೆ ಹೆಗಲು ಕೊಡಬೇಕು
ಉಡುದಾರ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಜನಾಬ್

ಯಾರನ್ನೇಕೆ ದ್ವೇಷಿಸಬೇಕು,ಯಾರನ್ನೇಕೆ ದೂಷಿಸಬೇಕು ಈ ವಿಧಿಯಾಟಕೆ
ನನಗಿಲ್ಲದ ಭಾಗ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ತಡಕಾಡುತ್ತೇನೆ ನನಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ

ನಿನ್ನ ಸಂಧಿಸುವ ಗಳಿಗೆ ಚಂದಿರನ ಬೆಳದಿಂಗಳು
ನೀ ಮುನಿದ ಗಳಿಗೆ ಮುಗಿಯದ ವಿಲಾಪ ದೊರೆ

ಪುರುಷರಿಗೆ ಎಲ್ಲದರಲೂ ಹಕ್ಕಿದೆ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಬಾಳುವುದೂ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗಿದೆ
ಹಾಲು ಕುಡಿದ ಎದೆಗಳನು ಮರೆತು ರಕುತದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸುವರು ಅವಳನ್ನು

ಬಾನ ಮಂಟಪಕೆ ಶೋಭೆಯನು ತಂದಿಹನು ಅರ್ಕ ನವೋಲ್ಲಾಸದಿ ಮಿನುಗಿ
ಭೃಂಗಗಾನ ಝೇಂಕರಿಸಿ ರಂಜಿಸುತಿರಲು ಕಳಚಿತು ತಮದ ರಜಾಯಿ !

ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮದ ಪಾಠ ಮರೆತೊಗಿದೆ ಎಲ್ಲೋ, ಬರಿ ವಾಸನೆ ಗೊಳ್ಳು
ಕೃಷ್ಣನಾಗುವಾ ಯತ್ನ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಾಡೋಣ ಊಟಕ್ಕೆ ಬನ್ನಿ

ಕಂಗಳಲಿ ಕಂಗಳಿಟ್ಟು ನರಮನುಷ್ಯರ ಜಮಾನವನ್ನು ಮರೆಯಬೇಕಿದೆ
ಸುರಮಾ ಬಳಸಿ ಅಣೆಕಟ್ಟನ್ನು ಕಟ್ಟದಿರಿ ನನ್ನವಳ ಜಿಂಕೆ ನಯನಗಳಿಗೆ

ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಗಳ ಜಾಲವನು ಅರಸಿ ಬೇಧಿಸಲು ಸದಾ ಮುನ್ನುಗುತ್ತೇನೆ
ನನ್ತತನವ ಗೌರವಿಸದವರನ್ನು ದೂಷಿಸುವವಳಿದ್ದೇನೆ ತೊಂದರೆ ಏನೀಗ !

ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಯುವ ಕವಯಿತ್ರಿಯರಾದ ಸ್ಮಿತಾಭಟ್ ಮತ್ತು ರೇಖಾಭಟ್ ಅವರು ಪ್ರತಿವಾರ ಸಂಗಾತಿಗಾಗಿ ಗಜಲ್ ಜುಗಲ್ ಬಂದಿ ಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಿದ್ದಾರೆ