ಲಲಿತಾ ಕ್ಯಾಸನ್ನವರ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಸುಪ್ತ ಭಾವ

ನಸುನಾಚುತಾ ಒಲವಿನೊಳು
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಗಮದಾಗ
ಕಿರುನಗೆಯಂಚಿನ ನಗೆಯಾಗ
ಕಾದಿರುವೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನೊಳು.

ಕೆದರಿದಾ ಮುಂಗುರುಳು
ತಿಳಿಗಾಳಿಗೆ ತೂರಾಡುತಲಿ
ಮುತ್ತಿನೋಲೆ ಜುಮಕಿಯೊಳು
ಮತ್ತೆರುತಿದೆ ಮನಸಿನೊಳು.

ಉಟ್ಟಿರುವ ಸೀರೆಯಲು
ಶುಭ್ರತೆಯು ಸೂಸುತಿರಲು
ಮನಸಿನ ಭಾವನೆಗೆ ಸೋಕಿದ
ನಾಚಿಕೆ ಪ್ರತಿಬಿಂಬದಂತಿರೆ ಉಸಿರು

ನನ್ನದೆನ್ನುವದೇನಿದೆ ನಲ್ಲ
ಭಾವಬಿಂಬವುನೀನೆ ಅಲ್ಲವೇ
ಸಪ್ತಭಾವಗಳ ಸುಪ್ತ ಕನಸುಗಳ
ಸಾಕಾರಗೊಳಿಸು ಕಡೆಗಣಿಸದೆ..

—————————-

Leave a Reply

Back To Top