ಲೀಲಾಕುಮಾರಿ‌ ತೊಡಿಕಾನ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಸಮಯ ಕಾಯುವುದಿಲ್ಲ

ನನಗೀಗ ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಕೋಪ
ಈ ಗಡಿಯಾರದ ಮೇಲೆ
ಮುಖ ನೋಡಲೇಬಾರದೆಂದರೂ
ಗಳಿಗೆ ಗಳಿಗೆಗೂ
ನಾನೇ ಇಣುಕುತ್ತೇನೆ ಅದರೆಡೆಗೆ
ದಿನಚರಿಯ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಮಣಿದು!

ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾ
ಸಾಗುವ ಮುಳ್ಳುಗಳು ನನ್ನನ್ನೇ
ಚುಚ್ಚಿ ಘಾಸಿಗೊಳಿಸಿದಂತೆ…!
ಹಾಗೇ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಿಬಿಡುವಷ್ಟು ಸಿಟ್ಟು
ಅವುಗಳೋ ಕೈಗೆಟುಕದೆ ಜಿಗಿಯುತ್ತವೆ
ಗಾಜಿನ ಸುಭದ್ರತೆಯೊಳಗೆ!

ಮರುಕ್ಷಣ ಸಮಯವನ್ನೇ ಹಿಡಿಯಲೆತ್ನಿಸಿದ
ಹುಚ್ಚು ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಬೆರಗಾಗಿ
ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತೇನೆ..
ನಿಲ್ಲೆಂದಾಗ ಓಡುವ,
ಓಡೆಂದಾಗ ನಿಂತಂತೆ ಭ್ರಮಿಸುವ
ಇದರೊಂದಿಗೆ ಮುಗಿಯದ ಗುದ್ದಾಟ!

ನಾನೋ ಹಠಮಾರಿ
ಅದೊಮ್ಮೆ ಗಡಿಯಾರದ
ಮುಳ್ಳುಗಳ ನಿಲ್ಲಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟೆ!
ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರತ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಯಾರ ಹಂಗು?
ಬೆಳಗು ಬೈಗುಗಳು ಯಥಾಪ್ರಕಾರವಾದ ಪರಿಗೆ
ವಿಸ್ಮಯದಿಂದಲೇ ಋಣಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ!

ಸರ್ವಸ್ವತಂತ್ರ ಕಾಲ
ಬಂಧಿಯಾಗುವುದುಂಟೇ ಗಡಿಯಾರದೊಳಗೆ?
ಬದುಕಿನ ಗಡಿಯಾರದೊಳಗೆ
ಚಲಿಸುವ ಕಾಣದ ಮುಳ್ಳು
ಚುಚ್ಚಬಹುದು…ನಿಲ್ಲಲೂಬಹುದು
ಎಂಬುದಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ!!!


2 thoughts on “ಲೀಲಾಕುಮಾರಿ‌ ತೊಡಿಕಾನ ಅವರ ಕವಿತೆ-ಸಮಯ ಕಾಯುವುದಿಲ್ಲ

Leave a Reply

Back To Top