ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಚರಿತ್ರೆ ಚಿರನಿದ್ರೆ

ದೇವು ಮಾಕೊಂಡ

ಜಗದ ಬಲೆ
ಬಲೆಯೊಳಗಿನ ಮುಸುಕು
ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡ ಬದುಕ ಕೊಂಡಿ
ಕಳಚಲು ಯತ್ನಿಸುವ ವೈರಾಗಿ

ರಾತ್ರಿ ಹೆದರುತ್ತದೆ ಹೊರಬರಲು
ಹಗಲ ಬಯಲು ನರ್ತನಕ್ಕೆ
ಅನುಗಮನ ನಿಗಮನದರಿವು
ಏಕಮುಖಗೊಂಡಿದೆ ಗೊಂದಲ ಜಗದಿ

ದಿನ ದಿನ ನಂಬಿಕೆಗಳೆ ಬೋಣಿಗೆ ಮಾಡುವಾಗ
ಬೋದಿಗೆ ಶಾಸನ
ಮೌನ ಮಾತಾಗಿದೆ
ಮಹಾಸತಿ ಕಲ್ಲುಗಳು ಮನಸು ತೇವ ಮಾಡಿ ನಕ್ಕು
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಶರಣಾಗುತ್ತಿವೆ
ಅಂಧಗೋಪುರಕ್ಕೆದರಿ
ನೀರವರಾತ್ರಿ ದಮನಿತ ದೀಪಗಳುರಿಸುವಾಗ
ವಿಲೋಮಗಾಳಿ ಜನಜನಿತ
ಅವಮಾನಿತ !

ತನ್ನೊಳಗಿನ ತನ್ನದರಿವು ಹುಡುಕುವ
ಆಗುಂತಕನೊಬ್ಬ
ನಿನ್ನೆ ಸತ್ತ ಹೆಣದ ಮುಂದೆ ನಿಂತ ಬೈರಾಗಿ
ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಲು ಹೇಸುತ್ತಿದ್ದ
ನಾಳೆಯ ನಗಾರಿಗಳ ದನಿ ನಂಬಿ

ಜಡಜಗದ ಬಲೆಗೆ ಬಿದ್ದ ಜೀನಗಂಬ
ಮೂಕಗೊಂಡಿದೆ ಕಾವ್ಯಶಾಸನ ಲ್ಯಾವಿಕಟ್ಟಿ

ಕೆರೆ ಕಟ್ಟಿಸಿ ಬಾವಿ ತೋಡಿಸಿ
ಹಂಸರೆಕ್ಕೆ ಮುರಿದು ಒಳಗೆ ಒಗೆದು
ಮೇಲೊಂದು ಶಾಸನ ಕೆತ್ತಿ ಫಲಕವಿಟ್ಟು
ಅಕ್ಷರಗಳು ನೇತಾಡುತ್ತಿವೆ ತೇವಗೋಡೆಯಲಿ
‘ಸತ್ಯಂ ಶಿವಂ ಸುಂದರಂ’
‘ಅಹಿಂಸಾ ಪರಮೋ ಧರ್ಮಂ’
ಶಾಂತಿ ಅಗೋಚರ
ಚರಿತ್ರೆ ಚಿರನಿದ್ರೆ

**********