ಸುಧಾ ಪಾಟೀಲ್ ಕವಿತೆ-ತಾಯಿ ಎಂಬ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಸುಧಾ ಪಾಟೀಲ್

ತಾಯಿ ಎಂಬ

ತಾಯಿ ಎಂಬ ಅಕ್ಷರದಲಿ
ಹುದುಗಿದೆ ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿ
ಅವಳು ಸದಾ ಒಂದು
ಮಿನುಗುವ ಜ್ಯೋತಿ

ಮಕ್ಕಳ ಕಲ್ಯಾಣವನ್ನೇ
ಬಯಸುವ ಚಿದ್ಮೂರ್ತಿ
ಕಷ್ಟದಲೂ ಕೈಹಿಡಿಯುವ
ದಿವ್ಯ ಸ್ಫೂರ್ತಿ

ಒಳಿತು ಕೆಡುಕುಗಳ
ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳುವ ಕಾಂತಿಮತಿ
ಎಲ್ಲರಲೂ ಪ್ರೀತಿ ಹಂಚುವ
ದಿವ್ಯ ಆತ್ಮದೀಪ್ತಿ

ಸದಾ ನೆರಳಂತೆ ಕಾಯುವ
ಮಾತೃದೇವತೆ
ಪ್ರೀತಿಯ ಮಹಾಪೂರವನ್ನೇ
ಹಂಚುವ ಅವ್ವನೆಂಬ
ಅಗಾಧ ಶಕ್ತಿ


ಸುಧಾ ಪಾಟೀಲ್

Leave a Reply

Back To Top