ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಹೊಂಗೆ ತಂಪು
ಮಾಜಾನ್ ಮಸ್ಕಿ
ಹೇಳದೇ ನೀ ಮನದಲ್ಲಿ
ಬಚ್ಚಿಟ್ಟಿಕೊ
ಕಂಗಳಲ್ಲೇ ಸವಿಯುವೆ
ಮೌನದ ಮಾತು
ಅದೇಷ್ಟೋ ಚೆನ್ನ…
ಗುರುವೇ ಇಲ್ಲದ
ಕೋಗಿಲೆ ಗಾನದಂತೆ
ಈ ಪ್ರೇಮ ಯಾನ
ವರ್ಣಮಯ ಸೊಬಗಿನಲಿ
ಶೃಂಗಾರ ಚಿಮ್ಮುವೆ
ಪ್ರೇಮದ ಕಂಪನು ಸೂಸುತ್ತಿರು
ಒಲುಮೆಯಲಿ ನಾ ಬಳಸುವೆ
ತೋರುತ್ತಿರು ಹೀಗೆಯೇ ಪ್ರೀತಿ
ಹೂವಿಗೆ ಸುತ್ತುವ ಭ್ರಮರವಾಗಿ
ಹೊಂಗೆಮರವಾಗಿರು ಸದಾ
ಅದರಡಿಯ ತಂಪು ನಾನಾಗುವೆ
