ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಕೊಂದು ಕೊಳ್ಳುವೆ

ವಿಜಯಶ್ರೀ ಹಾಲಾಡಿ

ಕಣ್ಣೀರು ಕೆನ್ನೆಗಿಳಿವಾಗಲೇ
ನಗುತ್ತೇನೆ

ಮಣ್ಣ ಘಮಕ್ಕೆ ಸೋತಾಗ
ಅರಳುವುದೇ ..

ಕಡಲು ಸೋಕಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ
ಜೀವಕೋಶದೊಳಗಿದೆ

ಅಪರಿಚಿತನೆಂದು ಬೀಗಬೇಡ
ಮಾತು ಸುಮ್ಮನೇ

ಗೋರಿ ಮೇಲೆ ಹೂ ಅರಳಿದ್ದು
ಲೋಕರೂಢಿ

ಸಾಯುವೆನೆಂದು ಗೋಳಿಡಬೇಡ
ಬೇಕಾದರೆ ಕೊಂದುಕೊಳ್ಳುವೆ 

**************************