ನಿರ್ಮಲಾ ಶೆಟ್ಟರ ಹೊಸ ಕವಿತೆ

ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಇನ್ನಾದರೂ

ಇಂದಿಲ್ಲವಾದರೆ ನಾಳೆ
ಈಗ ಆಗ ಆಮೇಲೆ ಹೀಗೆ
ಅಸಂಖ್ಯ ಹಗಲು ನಾನೇ ಬೇಯುತ ರಾತ್ರಿಗಳಲಿ ದೀಪ ಉರಿಸುತ ಕಾದಿದ್ದೇನೆ
ಕೇಳಲು ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಳನು
ಜುಗ್ಗ ನೀನು ಈ ವಿಷಯದಲಿ ಮತ್ತು ನಿನ್ನಂತಹ ಎಲ್ಲರೂ

ಇದೆ ಕಾರಣ
ಅವ್ವ ಸೆಟಗೊಂಡು ಅಪ್ಪನೊಂದಿಗೆ ಬಂದು ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಮಲಗಿದ ಅದೆಷ್ಟೊ ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತ ಬೆಳೆದವಳು ನಾ

ಮೊನ್ನೆ ವನಿತೆ
ಊರ ಹೊರಗಿನ ನಡುರಸ್ತೆಯಲಿ ಬಿಟ್ಟು ತನ್ನವನನು
ಒಂಟಿಯಾಗಿ ನಡೆದು ಮನಸೇರಿ ಕ್ರಮಿಸಿದ್ದು ಸಮೀಪದ ಹಾದಿಯನ್ನಲ್ಲ

ಹೀಗೆಯೇ ನಾವು
ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ ಇಂಥವರನ್ನು

ಒಂದೇ ಗುಟುಕಿಗೆ ಚರಿಗೆ ನೀರು ಕುಡಿದಂತೆ
ನಿಮ್ಮೆದೆಯ ಭಾವವನೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮೆದೆಗಿಳಿಸಿ ಬಿಡುವುದನ್ನು ಕಣ್ಣರೆಪ್ಪೆಯಲಿ ತೂಗಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹಾಡುವ ಜೋಗುಳಗಳ ತಲೆಮಾರಿಗೂ ದಾಟಿಸುತ್ತೇವೆ
ನಿಮ್ಮ ಕೈಬೆರಳು ತುಟಿಯ ಸೀಳು
ಒರಟು ಗಲ್ಲ ಬಿರುಸು ಪಾದಗಳೊಡನೆ
ಹಾಂ ಹುಂ ಹೋ… ಗೆಳತಿ ಮುಗಿಸುವ ಮಾತು
ನಿನ್ನೆ ಇಂದು ನಾಳೆಗೆ
ಯಾವತ್ತೂ ನಮಗೆ ಮುದುವೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲ

ಇನ್ನಾದರೂ
ಮುಖಕ್ಕೆ ಮುಖಕೊಟ್ಟು
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ನೆಟ್ಟು ಮಾತಾಡುತ್ತಲಿರಿ
ಹಗಲ ಬೆಳಕಿನಂತೆ

                          ------------------------------------