ಕವಿತೆ
ಅಭಿವ್ಯಕ್ತ
ವೀಣಾ ರಮೇಶ್
ನೀನು ಅನುಭವ
ನಾನು ಅನುಭಾವವಾಗಿ
ನೀನು ವ್ಯಕ್ತ,
ನಾನು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತವಾಗಿ
ನನ್ನ ಏಕಾಂತದಲ್ಲೂ
ನೀ ಕಾಂತವಾಗಿ
ಮಾತು ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ
ಮೌನ ಕತ್ತಲೆಯ ಪ್ರತಿ
ಶೂನ್ಯದಲ್ಲೂ ನನ್ನಾವರಿಸಿ
ಮೌನ ಬಗೆದು
ದಿಗಂತ ದೆತ್ತರಕ್ಕೂ
ಸವಿ ಮಾತಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲಾಗಿರುವೆ
ಬಿರುಬಿಸಿಲoತೆ ವಿರಹದ
ನಿನ್ನುಸಿರು ಸುಟ್ಟರೂ
ಮಳೆಯಾಗಿ ನಾನು ಇನ್ನಷ್ಟೂ ಸುರಿದು
ಒಂದಿಷ್ಟು ನನ್ನುಸಿರು ಸೇರಿಸಿ
ಕವಿದ ಮೋಡ ದೊಳಗೆ..
ನನ್ನ ಮುಚ್ಚಿದರೂ
ಹಾಲುನಗುವಿಗೂ ಬಿಳಿಮುಗಿಲು ಮೆಚ್ಚಿದರೂ
,ತಿಂಗಳ ಬೆಳಕು
ವಿರಮಿಸದಂತೆ ಚಂದ್ರಮನಂತೆ ನಿನ್ನ ಇಡಿಯಾಗಿ
ತುಂಬಿ ಕೊಳ್ಳುವೆ
ನಿನ್ನೊಲುಮೆಗೆ ಆಲಾಪವಾಗಿ
ಅಧೀತ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅನುರಾಗವಾಗಿ
ನಾ ರಾಗವಾಗಿ
ಅತೀತವಾಗಿರುವೆ
*********************************
