ಲೀಲಾಕುಮಾರಿ ತೊಡಿಕಾನ ಕವಿತೆ-ದಡ ಮೀರಿದ ನದಿ - ಸಾರ್ಥಕ ಬದುಕಿಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ

ದಡ ಮೀರಿದ ನದಿ

ಲೀಲಾಕುಮಾರಿ ತೊಡಿಕಾನ

ಅದೆಲ್ಲೋ ಹುಟ್ಟಿ ಇನ್ನೆಲ್ಲೊ ಹರಿದು
ಸಾಗರ ಸೇರುವ ಹೊಳೆ
ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ
ಜವಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡೇ…
ಕರ್ತವ್ಯ ಲೋಪವಾಗದಂತೆ!

ಒಲವು ಹೊಮ್ಮಿದೆಡೆಗೆ
ಸೆಳೆತವಿದ್ದಾಗ..
ದಿಕ್ಕು ಬದಲಿಸಲೆತ್ನಿಸಿದವರಿಗೆ
ರಭಸದಲ್ಲೇ ಉತ್ತರಿಸಿ
ತನ್ನ ಹರಿವನ್ನೇ ದಾರಿಯಾಗಿಸಿ
ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಹೆಣಗಾಡುವ ಪರಿ
ಮತ್ತೆ ಸಪ್ಪೆಯೂಟಕ್ಕೆ
ಉಪ್ಪಾಗಿ ಬರುವ ಛಲವೋ?!

ಹರಿವಿನಯದ್ದಕ್ಕೂ
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತಡೆಯುವ ಬಂಡೆ
ಪ್ರತಿ ಅಪ್ಪಳಿಕೆಯಲ್ಲೂ
ನೋವಿನಾಘಾತ..
ಆಗೆಲ್ಲ..ಮನಕ್ಷೋಭೆಗೊಂಡು
ಸುಳಿಗಾಹುತಿ ಪಡೆಯಲೆತ್ನಿಸಿದರೂ
ಮತ್ತೆ ಶಾಂತವಾಗಿ
ತನ್ನ ನಂಬಿದವರ ಬಂಜರೆದೆಗೆ
ಒಲವೂಡಿಸುತ್ತಾ..
ದಾಹ ತೀರಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗಿದರೂ
ತನ್ನೊಳಗುದಿ ಮಾತ್ರ..
ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು..

ಪಯಣದುದ್ದಕ್ಕೂ
ಎಲ್ಲೆ ಮೀರದಂತೆ ದಡಗಳ ಕಾವಲು!
ಎಷ್ಟು ಕಾಲ ದಡಕ್ಕೆ
ಆತುಕೊಳ್ಳುವ ಬದುಕು?
ಮೀರುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ
ಎದೆಯಳಗೆ ಭರವಸೆಯ ಬೆಳಕು
ಮಳೆ ಮಿಂಚು ಗುಡುಗು
ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳಿಗೀಗ
ವರ್ಷಧಾರೆಯ ರೂಪ!
ಕೆಂಗಣ್ಣು ಬೀರಿ
ಆರ್ಭಟಿಸುತ್ತಲೇ ರೊಚ್ಚೆದ್ದ
ಜಲಪ್ರಳಯಕ್ಕೆ
ದಡಗಳೇ ಮುಳುಗಿವೆ!

ಲೀಲಾಕುಮಾರಿ ತೊಡಿಕಾನ