ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಾಗಿದ್ದು
ಹಿತ್ತಲ ಮದ್ದಿನಂತೆ ಜೊತೆಗಿರಬೇಕು

ಅಂದದ ಚೆಂದದ
ಸುಂದರ ಹೃದಯ
ಆಗ ನಿನ್ನ ಕಾವ್ಯ ಕವನ
ಹವಳು ಪೋಣಿಸಿದ ಮುತ್ತಿನ ಹಾರವು

ಆಗ ಮಾಲ್ ನ ರೆಸ್ಟ್ ರೂಮಿನ ಕನ್ನಡಿ ಕೂಡ ಗುರುತು ಹಿಡಿಯದು
ಹುಡುಗನ ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿದ ಸಮುದ್ರ

ಸ್ನೇಹಿತನಷ್ಟೇ ಆಗಬಲ್ಲೆಯ
ನೀ ನನಗೆ ಗೆಳೆಯ ?

ಎತ್ತನೋಡಿದರತ್ತ
ಎಲ್ಲೆಯಿರದ ಒಲುಮೆ
ಕಣ್ಣುಹಾಯಿಸಿದಷ್ಟೂ
ಒಲವ ಸೀಮೆ

ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ರೂಪು ಅಚ್ಚಾದ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಬೇರೇನೂ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ
ಬದುಕ ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ತತ್ತರಿಸಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಕೈ ಆಸರೆಯಿರದೆ ಹೇಗೆ ಏಳಲಿ ಒಡೆಯ

ಅಮ್ಮನಂತೆ ಮತ್ತೆ
ಕಂಬಳಿ,ಕೊಡೆ,ಚಾಮರ
ಹೀಗೆಯೇ ನಿರಂತರ

ಕೊರೆವ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ನಡುಗುವ
ಅವನಿಗೆ ಬಿಸಿ ಅಪ್ಪುಗೆಯ
ಬಿಸಿಲ ಮುಂಜಾನೆ

ತಾಕಿದ್ದರೆ..
ಬಡವರ ಬೆವರ ಹನಿ