ಶಿವಲೀಲಾ ಹುಣಸಗಿ
ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದ ಕ್ಷಣ ನೆನೆದು
ಭಯದ ನಡುವೆ ನಲುಗುತಿವೆ
ಹಿಂಡಿ ಹಿಪ್ಪೆಯಾದ ಮನಗಳು
ಆದ್ರತೆಗೊಂದು ಭದ್ರತೆಯಿಲ್ಲದೆ
ಅಂಜಿಕೆಯ ಹಿನ್ನೋಟ ತಲೆ ಕೆಳಗೆ
ಬಿಂಬಗಳ ಮೆಲುಕಿನ ಶರಣಾಗತಿ
ಗೊತ್ತು ಗುರಿಯಿಲ್ಲದ ಮೌನಕೆ
ಕೊರಳೊಡ್ಡಿ ನೇಣಿಗೇರಿದವರೆಲ್ಲ
ಥಟ್ಟನೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾದ..ಪ್ರೇತಾತ್ಮದಂತೆ
ನರಕಗಳು ಅಂತಸ್ತಿನ ಅರಮನೆಯ
ಉತ್ಸವ ಮೂರ್ತಿಗಳಾಗುವಾಗೆಲ್ಲ
ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆಗಳು,ನೀರಿಳಿಯದಾ ಗಂಟಲಲ್ಲಿ
ಉಸಿರ ಬಿಗಿದಾಟಕೆ ಹರಕೆಯ ಜಪತಪ
ನೆತ್ತಿಗಾದ ಗಾಯಕೆ ಸುಣ್ಣದಾ ಶೂ
ಚಿತ್ತದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳೆಲ್ಲವೂ
ಬಾನ ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟಂತೆ
ಮಾನಗಳೆಲ್ಲ ಬಿಕರಿಯಾಗಿಹವು
ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೂ ಲಗ್ಗೆಯಿಡದೆ
ಸಂದಿಗೊಂದಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ
ಗಿರಾಕಿಗಳಿಗೇನು ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ
ಮಾಂಸದ ಮುದ್ದೆ ಯಾವುದಾರೇನು
ಹರೆಯದಲಿ ಮಾಗಿರಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ
ತುಟಿಕಚ್ಚಿ ನರಳುವಾಗೆಲ್ಲ ಟೊಂಕದಾ
ಡಾಬು ಸಡಿಲವಾಗಿ ಕಳಚಿದಂತೆ
ಮನಸಿಗೆ ರುಚಿಸದಿದ್ದರು ಲೋಭವಿಲ್ಲ
ದೇಹದಂಗಗಳಿಗೆ ಮೋಹದ ಉಡುಗೊರೆ
ಇಳೆಯ ಸೇರುವ ಕಾಯ ನಿರ್ಮೊಹಿ
ಮಣ್ಣಾದವರ ಚರಿತ್ರೆ ಅರಹುವವರಿಲ್ಲ
ಸಾವು…ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಸಾವೇ
ನಿರಾಂತಕ,ನಿರಾಕಾರಕ್ಕೆ ಮುನ್ನುಡಿ
ದಿಕ್ಕುಗಳ ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿ ಐಕ್ಯವಾದಂತೆ
ಶೂನ್ಯದುಂಗುರವ ತೊಡಿಸಿದಂತೆ
*******
Kalpanegu merida sundar hagu vastavik kavite .super…..
ದೇಹದಂಗಡಿಗೆ ಮೋಹದ ಉಡುಗರೆ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ಅದ್ಬುತವಾಗಿದೆ ಸಾಲು ದ್ವನ್ಯಾರ್ಥ ಭಾವ ಓದುಗನನ್ನು ಚಿಂತನೆಗೆ ಏಳಿಸುವಂತಿದೆ ಕವನ
ಹೌದು ನಿರಾಕಾರ ಸಾವಿನ ಶೂನ್ಯದುಂಗುರ ಅರ್ಥವಾಗದ್ದು, ಮೌನದ ತಲ್ಲಣ .ಕವನ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿ ದೆ
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ
ಅಕ್ಷರಗಳ ಪದ ಜೊಡನೆ ಅದ್ಬುತವಾಗಿದೆ.
Very nice