ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಇಮಾಮ್ ಮದ್ಗಾರ ಅವರ ಕವಿತೆ-“ಕಾಳ”

ಬೆರಳ ಹಿಡಿದು ಬೀಳದಂತೆ ತಡೆದು
ನಡೆಯುವದ ಕಲಿಸಿದ ನೀನೇ ನಡೆಯುವದ ಮರೆತು
ಮಲಗಿದರೆ ಹೇಗೆ ?
ಸೆರಗಿನ ಮುಸುಕಿನಲಿ
ಹಾಲು ಕುಡಿಯುವದ ಕಲಿಸಿ
ಬದುಕ ಕರುಣಿಸಿದ ನೀನೇ
ಬದುಕನ್ನು ತೊರೆದರೆ ಹೇಗೆ ?
ಬೆವರ ಬಸಿದು ಬಾಳದಾರಿಯಲಿ
ಬೆಳಕಾದ ನೀನೇ ಕತ್ತಲೆಯ
ಗೋರಿ ಬಯಸಿದರೆ ಹೇಗೆ ?

ಹಸಿವಿನರಿವು ಆಗುವ ಮುನ್ನ ಊಟಕ್ಕಿಟ್ಟು
ಕಷ್ಟ ಕಾಡದೇ ಸಲುಹಿದ ನೀನೇ ಕಣ್ಮರೆ ಯಾದರೆ ಹೇಗೇ ?
ನೆತ್ತಿ ಸುಡುವಾಗ ಸೂರ್ಯನಿಗೆ ಹಿಡಿ ಶಾಪ ಹಾಕಿ ಸೆರಗೊದಿಸಿ ಸೂರ್ಯನ ಶಾಖ ತಾಕದಂತೆ ಕಾಪಾಡಿದ ನೀನೇ ಬೆಂಕಿಯ ಬಯಸಿದರೆ ಹೇಗೆ ?
ಸಮಯ ವಾಯಿತು ಎಳು
ಹಸಿವಾಗಿದೆ ಉಣಬಡಿಸು.
ಕಣ್ಣಲುಗುತ್ತಿಲ್ಲ
ಉಸಿರ ತಿತ್ತಿಗಳ ಎರಿಳಿತವಿಲ್ಲ
ಹೃದಯ ಮಿಡಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ
ನನಗಿನ್ನು ಯಾರಿಲ್ಲ !!!
ದೇವರಾಗ ಬಲ್ಲೆ ನೀನು
ದೇವರು ನಿನಾಗಲಾರ
ಕರುಣೆ ಇಲ್ಲವೇ ಕಾಳ ನಿನಗೆ ?
ಕತ್ತರಿಸಿ ಬಿಟ್ಟೆಯಾ
ಹೆತ್ತ ಕರುಳ ?
ಧಿಕ್ಕಾರ ವಿರಲಿ ನಿನಗೆ
ಇಮಾಮ್ ಮದ್ಗಾರ




