ಕಾವ್ಯಯಾನ

ಪ್ರೇಮವೆಂದೂ ಹೇರಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ

ಪೂರ್ಣಿಮಾ ಸುರೇಶ್

ಪ್ರೇಮವೆಂದೂ ಹೇರಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ನಿನ್ನೆಗಳನು
ಕರೆತಂದು
ಎದುರು ನಿಲ್ಲಿಸಿ
ಯುದ್ಧ ಹೂಡುವೆಯೇಕೆ..

ಒಪ್ಪುವೆ
ಜೊತೆ ಸೇರಿಯೇ
ಬುತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿದ್ದೆವು
ನಾಳೆಗೆ

ನಡೆವ ನಡೆ
ಎಡವಿದ ಹೆಜ್ಜೆ
ತಿರುವುಗಳು
ಗಂಧ ಮಾರುತದ
ಸೆಳೆತ
ದಾರಿ ಕವಲಾಗಿ
ನೀನು
ನೀನಾಗಿ ನಾನು ಒಂಟಿಯಾಗಿ
ಅನಿವಾರ್ಯ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು

ಅದೆಷ್ಟು ಮಳೆ..
ಸುರಿಸುರಿದು
ಒದ್ದೆ ಒದ್ದೆ

ಒಳಕಂಪನ ಹೊರನಡುಕ
ತೊಯ್ದ ಹಸಿವೆಗೆ
ಹಳಸಿಹೋದ
ತಂಗಳು ಬುತ್ತಿ
ಚಾಚಿದ ಕೈ ಬೊಗಸೆ
ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ

ಹೌದು
ಅದು ತಿರುವೊಂದರ ಆಕಸ್ಮಿಕ
ಮನಸುಗಳ ಡಿಕ್ಕಿ
ನಡೆದ ಹಾದಿಯ ಬೆವರಿನ ವಾಸನೆ
ಮುಡಿದ ಹೂವಿನ ಘಮ
ತನ್ಮಯತೆಯನು
ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಅರಳಿಸಿತ್ತು

ಬಿಗಿದ ತೆಕ್ಕೆ ಸಡಿಲಿಸಲೇ ಬೇಕು
ಉದುರಿ ಬಿದ್ದ ಹೂ ಎಸಳುಗಳು ಕೊಡವಿಕೊಂಡೆ
ಅಂಟಿದ
ಬೆವರು ಕಳಚುವ ಮಳೆಗೆ
ನಾನೂ ಕಾದೆ

ಬೇಡ. ತಂಗಳು ಬಿಡಿಸದಿರು
ಇರಲಿ ಬಿಡು ಮುದಿಯಾಗದೆ..
ಹಾಗೆ.

ನನಗೆ ನಾಳೆಗಳಲಿ ನಂಬಿಕೆಯಿದೆ
ಹಳಸಿದ ನಿನ್ನೆಗಳನು ತೆರೆಯಲಾರೆ

ಪ್ರೇಮವೆಂದೂ ಹೇರಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ

*********