ಜಯಶ್ರೀ ಎಸ್ ಪಾಟೀಲ ಅವರ‌ ಕವಿತೆ–“ಅವ್ವ”

ಅವ್ವನ ಪ್ರೀತಿ ವಾತ್ಸಲ್ಯ
ವರ್ಣಿಸಲೆನಗೆ ಅಸಾಧ್ಯ
ಅವಳ ಮಡಿಲಿನ ಸೌಖ್ಯ
ನನಗೆ ದೊರೆತ ಸೌಭಾಗ್ಯ

ಅವಳ ಲಾಲಿ ಹಾಡಿನಲಿ
ತೋಳಿನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲಿ
ಸ್ವರ್ಗದ ಸುಖವು ತುಂಬಿದೆ
ಸಂತಸದ ಹೊನಲು ಹೆಚ್ಚಿದೆ

ನೋವು ಕಷ್ಟದಲಿದೆ ತಾಳ್ಮೆ
ಬಾಳ ಬದುಕಿನಲಿ ಜಾಣ್ಮೆ
ಸಕಲ ಕಲೆಗಳ ಚಿಲುಮೆ
ಶ್ರಮದ ದುಡಿಮೆಯ ಗರಿಮೆ

ಅವಳ ಮಾತು ಮುತ್ತು
ಉಣಿಸುವಳು ಕೈ ತುತ್ತು
ಮಗುವೆ ಅವಳಿಗೆ ಜಗತ್ತು
ಆಸ್ತಿ ಪಾಸ್ತಿ ಸಿರಿ ಸಂಪತ್ತು

ತನ್ನಾಸೆಗಳನು ಬದಿಗೆ ಸರಿಸಿ
ಮಕ್ಕಳ ತಪ್ಪುಗಳನು ತಿದ್ದಿಸಿ
ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಸಂಸ್ಕಾರ ಬೆಳೆಸಿ
ವಿದ್ಯೆ ಕೊಟ್ಟಳು ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಸಿ

ಮಕ್ಕಳ ಭವಿಷ್ಯ ರೂಪಿಸುವ
ಹೆಮ್ಮೆಯ ಗುರುಮಾತೆಯು
ನಿತ್ಯ ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಕಾಣಿಸುವ
ನಡೆದಾಡುವ ದೇವತೆಯು


One thought on “ಜಯಶ್ರೀ ಎಸ್ ಪಾಟೀಲ ಅವರ‌ ಕವಿತೆ–“ಅವ್ವ”

Leave a Reply

Back To Top