ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ
ʼಆಡಂಬರದ ಈ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ದಿನ…!ʼ
ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಹೆಸರಿಲ್ಲ
ಸತ್ತಾಗ ಉಸಿರಿಲ್ಲ
ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿ
ಮರೆಯಾಗುವ ಜೀವವೇ,
ಆಡಂಬರದ ಈ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ದಿನ..!
ಸಿರಿ ಸಂಪತ್ತನು ಗಳಿಸುತ
ಬಂಧಗಳ ಬೆಸೆಯುತ
ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಉಲ್ಕೆಯಂತೆ
ಉರಿದು ಬೂದಿಯಾಗುವ ಜೀವವೇ,
ಆಡಂಬರದ ಈ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ದಿನ..!
ನಿನ್ನದೆಂಬುದು ಏನಿಲ್ಲವಿಲ್ಲಿ
ಚದುರಂಗದಾಟದಿ ಕಾಯಿಗಳಾಗಿ
ಸೋಲು ಗೆಲುವುಗಳ ನೋಡುತ
ಸುಖಕ್ಕಾಗಿ ಹಪಿಸುವ ಜೀವವೇ,
ಆಡಂಬರದ ಈ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ದಿನ…!
ಪರರ ಮನೆಯ ತೂತುಗಳನೆಣಿಸಿ
ಕೈಗೊಂಬೆಯಾಗಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬರ ಕುಣಿಸಿ
ಎಲ್ಲವೂ ನನಗಿರಲೆನ್ನುವ ಜೀವವೇ,
ಆಡಂಬರದ ಈ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ದಿನ…!
ಅಲ್ಪಮತಿಯಾಗಿ ಅಲೆಯುತ್ತ
ಗರ್ವವನು ತೋರಿ ಮೆರೆಯುತ್ತ
ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗದೆ ತಿರುಗಿ ಕಳೇಬರವಾಗಿ
ನರಳುವ ಜೀವವೇ,
ಆಡಂಬರದ ಈ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ದಿನ…!
ಬೊಮ್ಮ ಗೀಚಿದ ಬರಹವನಳಿಸಲಾಗದು
ಬಂದದ್ದನ್ನು ಅನುಭವಿಸದೆ ಹೋಗಲಾರದು
ಇದ್ದದ್ದನ್ನು ಉಂಡುಟ್ಟು ಸರ್ವರ
ಒಳಿತನು ಬಯಸದೆ ಸಾಗುವ ಜೀವವೇ,
ಆಡಂಬರದ ಈ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ದಿನ..!
ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ
