ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ನಾಗರಾಜ ಬಿ.ನಾಯ್ಕ
ಖಾಲಿ ಎನಿಸುವ ಪುಟಗಳೇ…..

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಖಾಲಿ
ಎನಿಸುವ ಪುಟಗಳೇ
ಭಾವ ಆಗುವುದು
ಅಕ್ಷರಗಳ ಜೊತೆಗೆ
ಮಾತಿಗಿಳಿದು
ಹಗುರ ಆಗುವವು
ನೋವುಗಳ ಬದಿಗಿರಿಸಿ
ರಾಗಗಳ ಹುಡುಕುತ್ತಾ
ಭಾವಗಳ ಪಲ್ಲವಿ
ತಾನೇ ಹೊಸೆದು
ತೋರಣ ಮಾಡುವುದು
ನಿಂತ ಬುವಿಯ
ಮಣ್ಣ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ
ಸುಮ್ಮನಾಗುವ ಮನಸು
ಮಣ್ಣಲಿ ಹುಟ್ಟುವ ಎಳೆ
ಚಿಗುರ ಮಾತಿಗೆ
ದನಿಯಾಗುವುದು
ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಆರಿಸಿ
ಪುಟಾಣಿ ಹಕ್ಕಿ ತಂದ
ಒಣ ಹುಲ್ಲು ಕಸ ಎಲ್ಲವೂ
ಗೂಡಾಗುವುದು ನಿಸರ್ಗದ
ಹಾಡಿಗೆ ಕಥೆಯಾಗುವುದು
ಜೋಡಿಸಿ ನಿಂತ
ಅಕ್ಷರ ಪದಗಳು ಸಾಲಿನ
ಜೀವವಾಗುವುದು
ಒಳಿತನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಬಿಂಬಿಸಿ
ಜಗವಾಗುವುದು
ನಿತ್ಯ ಬೆಳಕಾಗಿ
ಸದಾ ತುಂಬಿ ಉಳಿವುದು
—————————————————————————————————-.
ನಾಗರಾಜ ಬಿ.ನಾಯ್ಕ

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಇಂಥ ಕವನಗಳೇ ಖಾಲಿ ಎನಿಸುವ ಜೀವನಕೆ ನವ ಚೈತನ್ಯ ತುಂಬುವುದು..ಕವನ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.