ಕಾವ್ಯ ಸಂಗಾತಿ
ವ್ಯಾಸ ಜೋಶಿ
“ಮರೆಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆʼ
ಭೌತಿಕ ಅಗಲಿಕೆ
ಪ್ರಾರಬ್ಧದ ಕೊಡುಗೆ,
ಜನುಮ ಜನುಮಕ್ಕೂ
ಸಾ(ವ್)ವಿರದ ಬೆಸುಗೆ.
ನನ್ನ ಬಾಳ ಸಂಗಾತಿ
ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂಥವಳು
ಎನ್ನಗಲಿ ಹೋದರೂ
ಸೌಗಂಧ ಚಲ್ಲಿಹಳು.
ಸಾವಿದೆ ತನುವಿಗೆ
ಸಾವಿದೆ ಕನಸಿಗೆ
ಸಾವಿಲ್ಲ ನೆನಪಿಗೆ
ನಾನಿರುವ ವರೆಗೆ.
ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರನ ದಿನ
ಸವಿಯಾದ ನೆನಪು
ನಾ ಮರೆಯಲಾಗದ
ನನ್ನಾಕೆಯ ಒನಪು.
ಮರೆಯಬೇಕೆಂದರೆ
ಕದಡಿ ಎದೆಯ ಹೆಪ್ಪು
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತೇಲುವ
ಬೆಣ್ಣೆಯಂಥ ನೆನಪು.
ವ್ಯಾಸ ಜೋಶಿ
